παραμυθάκι
Πριν από 2 ώρες
Κυριακή 29 Μαρτίου 2009
Αναρτήθηκε από
"Ground Control to Major Tom"
στις
Κυριακή, Μαρτίου 29, 2009
Ήταν μια δύσκολη βδομάδα αυτή για μένα και την κατάλαβα σήμερα όπως ήμασταν μαζεμένοι, όλη η παρέα.
Τελικά αυτό που αγνοώ περισσότερο είναι οι θλίψεις μου.
Έχω έναν πολύ αγαπητό και καρδιακό φίλο, με μία φιλία που μετράει από τότε που ήμασταν μαζί σε κάποιο θεατρικό εργαστήρι.
Εικοσάχρονα τότε, που όλα τα νομίζαμε ότι ήταν δρόμος.
Δέκα απλωτές και βρισκόμασταν στην Αίγινα.
Δέκα στενά παρακάτω σε μπαράκι με οινοπνεύματα και αναρίθμητα γέλια.
Δέκα σκεπές παραπέρα σε σπίτι αγαπημένο.
Ένα βήμα και φιλί σε χείλη καταδικά σου.
-Τότε, ποτέ δε ρωτήσαμε 'Αγγελε ο ένας τον άλλον, "όλα δρόμος είναι τελικά", "και το ταξίδι χωρίς προορισμό, ο προορισμός μας μόνο"?
Είχε λιακάδα σήμερα. Από τις μέρες αυτές που φαντάζουν τόσο οικείες, που θα θελες, αν μπορούσες, να τις ρώταγες το όνομά τους...
Να τις χαϊδέψεις και να σε χαϊδέψουν και να τις φορέσεις κατάσαρκα πάνω σου, για συντροφιά.
Μετά από έναν μεγαλειώδη καφέ στο Σούνιο, η επόμενη στάση μας ήταν σε έναν μικρό κολπίσκο λίγο παραπέρα.
Όλοι κατάχαμα οκλαδόν, να μαζεύουμε ήλιο, γαλάζιο αέρα και τα δικά μου τα μάτια να γεμίζουν θάλασσα.
"Λίγο ακόμα" να φωνάζει το μυαλό, "λίγο ακόμα να στριμωχτεί κι άλλο αλάτι στις άκρες τους".
Πόσο αλλιώτικα φαινόντουσαν όλα μετά και πόσο δύσκολη ξεμύτισε μπροστά μου, η βδομάδα που πέρασε.
Θα θελα να της έλεγα, να πάει να γαμηθεί και μετά να της γελάσω αυθάδικα,σαρδόνια να της τρίξω τα δόντια, κατεβάζοντας της τα μάτια μου.
Όχι από συστολή, αλλά από θέατρο.
Να της χάλαγα τη φαντασίωση που είχε πλάσει για μένα.
-" 'Άγγελε, με δέκα απλωτές, περνάμε απέναντι"?
"Αν όχι Άγγελε"...
"Με ένα πλακουτσωτό πετραδάκι, σου κάνω δέκα γκέλ πάνω στη θάλασσα"...
"Αν όχι Άγγελε"...
"Με ένα πλακουτσωτό πετραδάκι, σου κάνω δέκα γκέλ πάνω στη θάλασσα"...
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
17 Comments:
Δέκα οργιές ουρανό
δέκα οργιές θάλασα
δέκα οργιές ήλιο
δέκα οργιές χαμόγελο
τόσα είναι τα χρειαζούμενα
να χτίσεις ένα τοίχο
ανάμεσα στη καρδιά
και πίκρες χτεσινές.
Καλημέρα Λίνα
Να κοιτάξεις τη βδομάδα που έφυγε με το βλέμμα στην εικόνα κάτω από το προφίλ σου. Έτσι σε φαντάζομαι εδώ καιρό, με αυτό το βλέμμα.. τώρα είμαι σίγουρη...
Καλό σου απόγευμα Major:)
Δεν ξέρω συνταγές για τις δύσκολες εβδομάδες, σίγουρα έρχονται καλύτερες κάποια στιγμή. Μου άρεσε ο παρορμητισμός της παρέας σας έστω και αν μένει συχνά στα λόγια. Είστε τυχερή που υπάρχουν άνθρωποι να τον μοιράζεστε γιατί μεγαλώνοντας οι περισσότεροι μεταμορφώνονται... Ίσως μια τέτοια σκέψη αξίζει να ομορφύνει τις επόμενες εβδομάδες σας.
Τι όμορφο κείμενο...
Έχεις έναν τρόπο ν' αγγίζεις την ψυχή μου...
...που με κάνεις ν' αρναρωτιέμαι "ρε συ, τελικά λες να έχω ψυχή;"
γατοφιλιά
τώρα εγώ φταίω αν αυτό που μού ενέπνευσες (πάλι!) πάω και το κάνω ποστ;
ε;
ε;;
Σ;ο)))))
E ναι,κάποια απ΄τα στοιχεία του ανθρώπου είναι ο αυθορμητισμός ,η ανεμελιά και το παιγνίδι .
Έχουμε δικαίωμα και σε αυτά :)
Καλό και ξένοιαστο βράδυ εύχομαι,με συνοδεία ενός ονείρου που να παίζουν βιολιά !
Στα είκοσι χρόνια μας όλα φαινόντουσαν τόσο μακρυνά! Ο δρόμος φάνταζε λεωφόρος ταχείας κυκλοφορίας, χωρίς σήμανση για ταχύτητα, προορισμό και εξόδους. Εμείς παραφυλάγαμε να βρούμε ένα κενό στη δεξιά λωρίδα για να χωθούμε, να γευτούμε και να μεθύσουμε από την εμπειρία.
Εμ! ...δεν ξέραμε τότε!
Κατά τα άλλα η εμπειρία σου από τη θετρική ομάδα σίγουρα θα βοηθήσει να χαλάσεις τη φαντασίωση της εβδομάδας!
Καλημέρα, καλή εβδομάδα ...και με μια απλωτή μπαίνουμε στον επόμενο μήνα!!!
Δες αυτό το μπέρδεμα του παρελθόντος με το παρόν σαν μια ωδή στο "θέλω". Βάλε πολύ "έζησα" κι ακόμα περισσότερο "θα ζήσω". Στρίψε προς την ανηφόρα του πληθυντικού ξανά και άσε τις "πτώσεις" να κάνουν τη δουλειά τους.
Καλή εβδομάδα!
@Aνδρέα μου...
Τόσα θέλαμε όταν είμασταν παιδιά...
Τώρα πλέον ακόμα και αν βρεθεί η ευκαιρία του "ενός",στους τυχερούς συγκαταλεγομαστε :)
(Τι "διαδρομή" είναι αυτή)?
@Margo :)
To έκανα ήδη...
Και πάντα πετυχαίνει ;)
Καλή σου νύχτα :)
@Μaximus...
Aν μη τι άλλο, έχω ελάχιστους αλλά βέλτιστους φίλους:)
Μας έχει ζυμώσει ο χρόνος σε ένα πανέμορφο χαρμάνι :)
Καλό σου βράδυ:)
@Lemon :)
Ήταν όμορφη η μέρα εκείνη, για αυτό :)
Την καληνύχτα μου :)
@Mίλτο...
Chin-up (στα γαλλικά δεν ξέρω πως είναι) ;)
Άψυχο γατί πάντως δεν έχω ματαδεί;)
Καλή σου νύχτα :)
@Κωνσταντίνε μου :)
Επίσης καλέ μου:*
Ήταν όντως μια βάρβαρη βδομάδα η προηγούμενη...
Καλό σου βράδυ :)
@Markoni μου :)))
Ευτυχώς που υπήρξα στο πάλαι ποτέ και αθλήτρια του πόλο, οπότε, απο απλωτές άλλο τίποτα ;)
Καλό σου βράδυ :)))
@Αγαπητέ μου aa...
Mε την ανηφόρα του πληθυντικού, εξ ανέκαθεν αντιμετώπιζα πρόβλημα.
Η ανηφόρα του ένικου απο την άλλη, είναι το φυσικό μου περιβάλλον:)
Καλό σου βράδυ :)
Διαδρομή στά όνειρα
"Η νύχτα κυλά αργά
ακολουθά τον δικό της δρόμο
στο δικό της ταξίδι
κι εγώ στο δικό μου μονοπάτι
αναζητώ ανάμεσα στις ακτίνες του φεγγαριού
μια στάση φωτεινή
να χρωματίσω το σκοτάδι."
Καλό ξημέρωμα...ανοιξιάτικο
Εγώ πέρασα απλώς να σας πω ότι στενοχωρήθηκα απίστευτα που αλλάξατε το άβατάρ σας, διότι το προηγούμενο που είχατε ήταν ονειρικό, θεσπέσιο, ένα από τα ομορφότερα που έχω δει ποτέ, με όση δόση μυστηρίου χρειάζεται.
Όπως και το όνομά σας εξάλλου...
@Ανδρέα...
Ξέρεις πόσο όμορφο το μαύρο θα γινόταν αν το χρωμάτιζες...?
Σαν ουράνιο τόξο σε νυχτερινό ουρανό...
Καλό σου βράδυ :)
@Κατάσκοπε...
Έχετε δίκιο...
(επανήλθε εις την πρότερην θέση του)
Καληνυχτώσας :)
"Ένα ουράνιο τόξο σε νυκτερινό ουρανό" Μου άρεσε αυτό.
Καλό σου βράδυ Λίνα.
Post a Comment