Και τα Πάντα Ξεκινούν από τα Ανατολικά. Από εκεί που Αρχίζουν Όλα
Σσσσσσσ...
Παραμύθι φτιάγνεται..
για τις σιωπές, που δεν μοιράστηκαν ποτέ
για τον ουρανό που άδειασε, μέσα στο λάγνο δάσος
για τον ήρωα που πέθανε και την "ιστορία" του, που ζει για πάντα
για τις "δελεαστικές ασάφειες" και τα "παραμύθια" που έχουν
για τη μικρή με την Κόκκινη Κουκούλα
και..
τον... Κακό τον Λύκο....
Συνεχίζεται...
"Little girls, this seems to say,
never stop upon your way,
never trust a stranger friend,
no-one knows how it will end! As you're pretty, so be wise!
Wolves may lurk in every guise!
Now, as then, it's simple truth, sweetest tongue has sharpest tooth"
-The Company of the Wolves-
NeilJordan
17 Comments:
και τα πάντα ξεκινούν από κει που μοιάζει να τελειώνουν όλα.
μα σσσσσσσσςςςς. για τις σιωπές που μπορούν και μοιράζονται.
τι όμορφα που άνοιξες τα σχόλια και πάλι. :)
Να πω καλό χειμώνα;
(Καλώς ήλθες)
Σσσσσσς.... άσε το μυστήριο να πλανάτε στην ατμόσφαιρα και φτιάξε το παραμύθι σου!
Καλώς ήρθες
Γλυκιά Καλημέρα
φτιάξε μια ζωή σαν παραμύθι και όνειρο...
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!! Ναι!!!
Είσαι πάλι εδώ... δίπλα μας με..... ανοιχτά σχόλια ξανά!!!!
Άιμ σοοοοου χάπιιι!!!
Σαν "παραμύθι" φαντάζει!
Και τι επιλογή τραγουδιού Θεέ μου...!!!
Ανατρίχιασα....!
Σε πεθύμησα!
Γλυκό τιφροφιλί καλωσορίσματος!
Καλωσόρισες Λινάκι μου, χαρούμενη και κεφάτη, με ωραία μουσική, με παραμύθι μαγικό, είμαστε εδώ και περιμένουμε τη συνέχεια που αναμένεται συναρπαστική. Μας έλειψες πολύ πολύ..
Φιλιά!!!
:)))
Welcome back!
:)))
Τι δουλειά έχει ο κακός λύκος? Ξούτ λύκε, αλλού να πας:)Τα υπόλοιπα να ξεδιπλωθούν, αυτός έφαγε την κοκκινοσκουφίτσα και τέλος. Τη σάρκα μας εμείς την ποθούμε και βορά σε λύκους δε τη χαλαλίζουμε. Χα.
Καλές και φτερωτές επιστροφές.
Ένα σιωπηλό παραμύθι λοιπόν. Με τους ήρωες να βιώνουν τη δική τους σιωπή. Κι ο κακός ήρωας να πεθαίνει. Άραγε δεν άντεξε τη σιωπή και προτίμησε να κρυφτεί ανατολικά της κόλασης? Κι μικρή με τη Κόκκινη Κουκούλα? Κέρδισε τον Παράδεισο? Αγωνία λοιπόν για τη συνέχεια.
Καλώς ήρθες.
Και επειδή το καλώς ήρθες μου φάνηκε λίγο, σε καλωσορίζω με λίγους στίχους του Ελύτη από τη θητεία του καλοκαριού και πάντα με αγάπη.
"Βγήκες από τα σωθικά βροντής
Ανατριχιάζοντας μες στα μετανιωμένα σύννεφα
Πέτρα πικρή, δοκιμασμένη, αγέρωχη
Ζήτησες πρωτομάρτυρα τον ήλιο
Για ν' αντικρίσετε μαζί τη ριψοκίνδυνη αίγλη
Ν' ανοιχτείτε με μια σταυροφόρο ηχώ στο πέλαγος
Θαλασσοξυπνημένη, αγέρωχη
Όρθωσες ένα στήθος βράχου
Κατάστιχτου απ' την έμπνευση της όστριας
Για να χαράξει εκεί τα σπλάχνα της η οδύνη
Για να χαράξει εκεί τα σπλάχνα της η ελπίδα
Με φωτιά με λάβα με καπνούς
Με λόγια που προσηλυτίζουν το άπειρο
Γέννησες τη φωνή της μέρας"
Δε θα αρνηθείς ποτέ το παραμύθι. Είσαι φτιαγμένη από ύφασμα πεταλουδίσιο και δέντρινα οστά. Και κυρίως από υγρά μάτια σε καιρούς άμπωτης...
Φιλιά πολλά...και αυτά καλύτερα...
:))
@Bασίλη,
Όταν σιωπές μοιράζονται τίποτα δεν υπάρχει για να "σπάσει" το "μοίρασμα":)
Καλώς σε βρίσκω καλέ μου φίλε:*
@Μάστερπσμ,
Να πείτε, να πείτε!!!
Είμα παιδί του χειμώνα εγώ;)
@Νίκο μου!
Καλώς σε βρίσκω!
Υφαίνεται το παραμύθι...
Του λύκου δεν ξέρω αν θα του αρέσει;)
Σε φιλώ:*
@Καλέ μου gaykarkinos7 :)
Τόσες ζωές, αλλές τόσες ιστόριες σαν παραμύθια γύρω σου.
Σσσσσ... Αφουγκράσου...
Φιλί:)
@ΤIger!
Kαλώς σε βρίσκω καλή μου:)
Χεχε!!!
Και πως "παραμύθι" θα ταν, αν δεν υπήρχε ο Κακός Λύκος με την μικρή Κοκκινοσκουφίτσα?
Σε φιλώ:*
@Μαράκι μου!!!
Πόσο χαίρομαι που τα λέμε και απο εδώ ξανά!!!
Εμένα να δείτε που έψαχνα να βρώ νετ καφέ στην εσχατιά της Τσακωνίας και της Μάνης για να σας διαβάζω!
Φιλιά πολλά :*
@Spy:))))
Mε τέτοια υποδοχή, μόνο καλή είναι η επανοδό μου!
(χαίρομαι τόσο για εσάς,που -allas-, είναι όλα καλύτερα για έσας τώρα):)))
@Κωνσταντίνε...
Μη μου το μαλώνεις το Λυκάκι μου...
Δεν μας είπαν την ιστορία όπως έπρεπε, όταν είμασταν μικρά;)
Σε φιλώ!!!
@Ανδρέα μου:)))
Καλώς σε βρίσκω!
Μου λείψατε όλοι σας τόσο πολύ:*
Στη δική μου ιστορία δεν υπάρχει "κακός", ούτε ο "παράδεισος" απάνω...
Είναι δυσιπόστατη η φύση για να εμπεριέχει το "όλον".
Σε ευχαριστώ για το ποιήμα:*
@Αποστολέ μου:*
Ευχήσου τα "πεταλουδίσια" μου φτέρα, αδιάβροχα να γίνουν ...
Αλλιώς βαραίνουν και "κάμπια" γίνομαι...
Σε φίλω τόσο... ακόμα καλύτερα:)
Γυρίσατε;;;;;;
Αυτός με τα μεγάλα δόντια πάντως είναι πολύ γοητευτικός, δεν μπορείς να πεις. Μήπως να βγάλω τα κόκκινα να δω καλύτερα;
Καλό ξημέρωμα παραμυθάκι!
εντάξει. θα κάνω ησυχία και θα περιμένω.
:)
καλώς ήρθατε!
ο κύβος ερρίφθ η,
Λίνα.
@1976
Να υποθέσω ότι στη συνέχεια ο κακός ο λύκος φόρεσε κοστούμι και γραβάτα και εγκαταστάθηκε σε πολυτελή γραφεία; Και παίζει, στα πέλματα και τις οθόνες του, με τη ζωή από χιλιάδες κοκκινοσκουφίτσες και όχι μόνο;
Μήπως σας βρίσκεται κανένα παραμύθι για τον καλό τον λύκο; Αυτόν που μετά βίας επιβιώνει στην άγρια ερημιά, εκεί που επελαύνει ακάθεκτο με τα αυτόματα όπλα και τα γυαλιστερά σκουπίδια του το πιο άγριο θηρίο απ' όλα.
@Pandora,
To χουν αυτό οι κακοί λύκοι...
Γοητεύουν, αλλά η μικρούλα με τα κόκκινα ξέρει κάτι παραπάνω...:)
Σε φιλώ!
@αποτέτοιε μου,
Είστε εξαίρετος όταν ησυχάζετε;)
Φιλί:*
@Ανώνυμος...
Your wish, my command:)
@Poet:)
Φοβάμαι ότι με τις τελευταίες πυρκαγιές, αυτό το σπάνιο είδος λύκου, πρέπει να έχει εκλέιψει πλέον.
Όλοι οι υπόλοιποι, χαίρουν άκρας υγείας και αναγνωρισμότητας...
O tempora o mores ...
Σας καληνυχτώ:)
Post a Comment