Take your protein pills and put your helmet on...

'
'
'
'
'
'
''
'
'
'
'
'
'
'
'

'

Η Στέλλα ήταν ένα σκιάχτρο γυναίκας. Αδύνατη με σκληρή και στεγνή πέτσα και χείλη ίσια γραμμή  σφιγμένα μονίμως,  που ζούσε στην επαρχία ολομόναχη.

Η Στέλλα όμως είχε ένα μυστικό που αμφιβάλλω αν θα μπορούσε να το μαντέψει ποτέ κανείς.

Καλλιεργούσε τουλίπες. Στρέμματα ολόκληρα από δαύτες.

Οι τουλίπες της ήταν όλες λαμπερές κίτρινες και λυγερόκορμες που στην ακμή της ανθοφορίας τους τα κεφάλια τους, με όποιο αεράκι κι αν φυσούσε, γύριζαν σαν κοκότες στο καλεσμά του.


Έτσι οι τουλίπες αυτές  είχαν κάνει γνωστή  τη Στέλλα σε όλην την περιοχή, αν και ζούσε μόνη της εδώ και πολλά χρόνια, χωρίς να επιδιώκει γνωριμία καμία με τους γείτονες.

Δεν υπήρχε μέρα που να μην περάσει κάποιος γείτονας ή επισκέπτης από μακρυά για να χαζέψει αυτήν την κίτρινη  λίμνη από τουλίπες έως εκεί που έφτανε το μάτι σου, ώσπου και έφτασε η στιγμή που την επισκέφθηκε ένας φωτογράφος. Φρανκ τον έλεγαν.


- "Λοιπόν εδώ είναι", και του έδειξε με τον  τεντωμένο αυστηρό της δείκτη τα λουλούδια.
   "Φωτογράφισε τα τώρα"

Εκείνος γέλασε δυνατά με τη στάση που είχε πάρει μπροστά του και της απάντησε  ότι δεν ήθελε να πάρει φωτογραφία μόνο τα λουλούδια  αλλά και εκείνη μαζί τους.

(Εξάλλου ο συντάκτης τι θέμα να ανέβαζε στο περιοδικό αν υπήρχε μόνο αυτό το εξωπραγματικό ποτάμι από τουλίπες χωρίς εκείνον που τις δημιούργησε?)

Την έβαλε λοιπόν να ξαπλώσει μπρούμυτα με την κοιλιά της να ακουμπάει το μουσκεμένο γρασίδι από τη βροχή που μόλις είχε ρίξει και το πρόσωπό της ισεπίπεδο με τα ολάνθιστα λουλούδια.

- " Είναι εξαίσια" αναφώνησε, ενώ τραβούσε δεκάδες κλικ το περίγραμμα του προσώπου της σε πρώτο πλάνο και το θολό χρωματιστό κίτρινο ντεκόρ στο βάθος.

" Πως τα έφτιαξες όλα αυτά"?

- "Σπόρους μόνο, τίποτα άλλο" αποκρίθηκε και η κοιλιά της να έχει γίνει υγρή από την υγρασία της γης, της άρεσε όμως έτσι.


Σταμάτησε ο Φρανκ μόνο όταν ο ήλιος βυθίστηκε στον ορίζοντα.


Μπήκαν κι οι δύο μέσα στο σπίτι της  κι ο φωτογράφος  της ξεκούμπωσε την μακρυά μάλλινη φούστα.
Άγγιξε το βλοσυρό της στόμα με τις άκρες των δακτύλων και τη δροσερή νοτισμένη της κοιλιά.
Τα κόκκινα μαλλιά της λυμένα ήταν κι εκείνα σιωπηλά όταν εκείνος ξεφώνισε πάνω της.

Η νύχτα τους πρόλαβε με τον Φρανκ να κοιμάται με το ένα του χέρι ανάμεσα στα πόδια της Στέλλα.
Εκείνη ξύπνια να παρακολουθεί τα φώτα από τα διερχόμενα αυτοκίνητα να ταξιδεύουν  στους τοίχους του δωματίου της,

Έπρεπε να βάλει και κόκκινες τουλίπες τώρα. Κόκκινες σαν αίμα θα ταίριαζαν καλύτερα...











Όταν επέστρεψε σπίτι  ο ήλιος φώτιζε το δωμάτιο ακόμα.
Θα υπήρχε απόλυτη ησυχία αν  δεν έπαιζε ακόμα το "Frank's Wild Years" στο καθιστικό. Η Στέλλα είχε αγοράσει το CD και του ζήταγε συνέχεια να το χορέψουν μαζί.

Ανέβηκε στην κρεβατοκάμαρά τους και βούλιαξε μπρούμυτα στο κρεββάτι....

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------


- "Πες μου τα σχέδιά σου Φρανκ?" τον ρώτησε


- " τα σχέδιά μου...?"


- "Αυτά ναι΄, που έχεις στο κεφάλι σου" του αποκρίθηκε δαγκώνοντάς τον στον ώμο


- "Δεν ξέρω ακόμα. Το μόνο που θέλω είναι να πάμε κάπου αλλού μακρυά από εδώ"

 .

Μάστερπσμ χρωστάτε κι εσείς μπύρες με αυτό το παιγνίδι κι όχι μόνο ο Οδοιπόρος σε σας...

 .

Ενώ εκείνος πλησίαζε το ταμείο ο ανδρόγυνος πωλητής κάρφωσε το βλέμμα του ανυπόμονα πάνω του ρουφώντας με επιδεικτικό τρόπο την τελευταία μεγάλη γουλιά από τον καφέ του.


O πελάτης, γιατί περί ου ο λόγος γίνεται, αράδιασε την κατάκτησή του διπλά στο ταμείο και σαν κι αυτές τις ηλικιωμένες κυρίες που βρίσκεις πάντα μπροστά σου στις σειρές των σούπερ-μάρκετ, ξεκίνησε το μέτρημα δραχμής-δραχμής  για να πληρώσει το αποκτημά του.


- "αυτό δεν είναι για πούλημα κύριε" αποκρίθηκε απαθής χωρίς να νοιάζεται για την συναισθηματική επένδυση που είχε προλάβει ήδη να εναποθέσει ο άλλος πάνω στη λεία που είχε εντοπίσει.


-" είναι σπασμένη" 


Όντως η σπονδυλική της στήλη ήταν ραγισμένη  και  ένα κομμάτι γαλακτερό μάρμαρο έλειπε  από τη  μέσα μεριά του μηρού της.


- " δεν είναι σπασμένη" απάντησε αγνοώντας τους υπαινιγμούς του υπαλλήλου

    " είναι ανάπηρη από αγάπη" και χαμογελώντας πλατιά στον άνδρα-γυναίκα υπάλληλο του καταστήματος, κατευθύνθηκε στην έξοδο κουβαλώντας προσεχτικά την ραισμένη του αγορά.


Μόλις έφτασε σπίτι του ο Πυγμαλίων γρήγορα την απίθωσε στο δάπεδο και κοίταξε το γυμνό γυναικείο κορμί που ήταν σμιλεμένο πάνω στο λευκό μάρμαρο και που αργά-αργά ζωντάνευε μπροστά στα ματιά του.



.......................................................................................................



Γρήγορα ξεκίνησε να την λαξεύει και να της αλλάζει το σχήμα...



Αυτό που πραγματικά ήθελε ήταν ένα γρήγορο αυτοκίνητο....














(στο τέλος της ανάγνωσης μπορείτε να προσθέσετε έναν πνιχτό ήχο και δακτυλίδια καπνού να αιωρούνται από το βάθος ενός εικονογραφημένου φαραγγιού )