Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009













Μόνο τότε τα κατάφερες. Όταν ξέρεις ότι ήσουν τότε, καλά εκεί.
Και το αυθεντικό, δοκιμάζεται στη δυνατότητα να παραμένει ακίνητο.

(δε σου έχουν πει, ότι δεν ξεκινάμε μια πρόταση με το -και- μπροστά) ?



Στην ηλικία μου, σκέφτηκα, τι ξένο έχει απομείνει που τα δάκτυλά του να μου φράζουν τον παράδεισο?
Και ο καλός ο δάσκαλος μαθαίνει από τα λάθη του.

(δε σου έχουν πει, ότι δεν ξεκινάμε μια πρόταση με το -και- μπροστά)?



Γιατί, εσύ αν μπορούσες να κάνεις τα λάθη απ' την αρχή. Θα τα κανες αλλιώς.
Και δεν υπάρχει μέθοδος και θεωρία. Κάθε πορεία είναι αυτοσχέδια.

(δε σου έχουν πει, ότι δεν ξεκινάμε μια πρόταση με το -και- μπροστά)?


Και
τι έγινε?
Γίνε καλύτερος. Κάνε τα λάθη απ' την αρχή, αλλιώς και αγαπημένα.



Τα πράγματα περνούν εδώ και θα θελα να είχα εξοστρακίσει όλα τα σύμφωνα, για να κυλά
το κείμενο καλύτερα με τα φωνήεντα του μόνο παρέα.
Για να κυλά σαν υδράργυρος, χωμένος σε ζεστή μασχάλη.


(Κομμάτι περίεργη, βγήκε αυτή η ανάρτηση. Κουρασμένη.
Και τι έγινε? Στον εαυτό μου μιλώ,
Εντάξει?)