21122024
Πριν από 7 ώρες
Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009
"Who dreamed us here...?"
Αναρτήθηκε από "Ground Control to Major Tom" στις Τετάρτη, Ιουνίου 10, 2009
Το, ΓιαΤί λέμε ΙστοΡίες, είναι το πιο σημαντικό απ' όλα
( Πες μου πως πέθανε...? )
Έτσι κρατάς αυτούς που αγαπάς για πάντα
( θα σου πω, πως έζησε...)
Και στο τέλος πέθανε...?
( Στο τέλος "έγινε", γιατί "γίνεσαι", όχι με το πώς ξεκίνας τα πράγματα,
αλλά το πως τα "τελειώνεις" )
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
15 Comments:
...γιατί γίνεσαι, όχι με το πως ξεκινάς τα πράγματα, αλλά πως τα τελειώνεις...
Πόσο όμορφο αυτό...
Πόσο σωστό...
Μια γλυκια καληνύχτα γλυκιά major...
Καλημέρα Λίνα
Τελικά αυτό που έχει ίσως τη μεγαλύτερη σημασία είναι πως τα τελειώνεις τα πράγματα, πως τα τακτοποιείς πριν φύγεις.
Η ζωή του ανθρώπου είναι σαν μια ταινία. Στην ουσία διαδραματίζεται ανάμεσα σε 2 στιγμές, της γέννησης και του Θανάτου του...ενδιαφέρον θα είχε να δεις αυτό το έργο και αντίστροφα από το τέλος προς την αρχή.
δεν ξέρω αν υπάρχει αρχή. αν υπάρχει τέλος. αν υπάρχει ζωή. θάνατος. αν το τέλος είναι μία αρχή. και η αρχή ένα τέλος. ίσως υπάρχουν διαδρομές. το πώς περπατάς. το πώς προχωράς. το πώς μένεις. το πώς φεύγεις. εσύ από τις διαδρομές. οι διαδρομές από σένα.
Nαι ε, κάπως αντίστοιχο δηλαδή με το: Στον χωρισμό δείχνουμε τον αληθινό χαρακτήρα μας.
Όσο όλα είναι μέλι γάλα όλοι καλοί είμαστε.
Καλό μεσημέρι
"...που ζήσαμε, αυτή είναι η ομορφιά!"
Όλα ρέουν και καταρρέουν ενίοτε.
Φιλί!
"Κατά βάθος όλοι σκέφτονται τον τρόπο να ζήσουν ελεύθερα
Κατά βάθος ο θάνατος είναι ένας τρόπος να ζήσουμε ελεύθερα"
Γιώργος Σαραντάρης
"Tra semimorte e semivivo,l`inesprimibile nulla"
"Mεταξύ ημιθανούς και μισοζώντανου,ουδέν το ανέκφραστον."
Cuasimodo (Ερμητικός Ιταλός ποιητής)
ένα κείμενο για βαθύ στοχασμό
μου αρέσει λοιπόν!
και οι φωτό είναι ξεχωριστές
ας μακαρίζουμε τη στιγμή-κάθε στιγμή-που γινόμαστε καλύτεροι
σε φιλώ Μajor Λίνα!!!
να έχεις πανέμορφη μέρα
Πόσο δίκιο έχεις, πώς τα τελειώνεις τα πράγματα, αυτό είναι που μένει σαν ανεξίτηλη σφαγίδα και αυτό που γίνεσαι.
Έχει πολύ πολύ ενδιαφέρον και το How to be an explorer of the world.. είναι δικό σου, σωστά;
Καλό απόγευμα γλυκιά μου Λίνα:)
Πολύ ωραία ανάρτηση.
Αυτό το "πώς τα τελειώνεις" είναι μια πολύ σκληρή αλήθεια.
Πριν κάποια χρόνια διάβασα μια κόλλα χαρτί στην οποία συνοψιζόταν η ζωή ενός αγαπημένου μου συγγενή... αυτό ακριβώς θυμήθηκα τώρα, με την τελευταία σου φράση.
"Είσαι εδώ για να με προστατεύεις. Να εμποδίζεις τις σκιές να δρουν, το θάνατο να γίνει τρέλλα".
Χρίστος Λάσκαρης.
Αφιερωμένο εξαιρετικά σε σένα, με αγάπη.
Λίνα ένα ευχαριστώ έχω για σένα
στο "δέντρο"-τέως Προμηθέας
αν έχεις χρόνο πέρασε
σε φιλώ πολύ!
Λίνα μου, για μένα σημασία στην "ιστορία" έχει το "πολύ νωρίς" ή το "πολύ αργά". Πρόσεξε: πάντα με το "πολύ" μπροστά. Όχι ποσοτικό. Ποιοτικό. "αα" που λένε. :)) (Προσπαθώ να ελαφρύνω την κατάσταση, γιατί πέρασα δύσκολες μέρες.)
Φιλιά ιστορικά!
@Τiger...
Kαι πόσο λυτρωτικό όποτε συμβαίνει ;)
Καλό σου βράδυ καλή μου :)
@Νίκο :)
Θα σου παραθέσω ένα μικρό στίχο του Pessoa:
"Έχω μόνο δυο ημερομηνίες –της γέννησης και του θανάτου μου.
Ανάμεσα στη μια και την άλλη όλες οι μέρες είναι δικές μου"
Το τέλος όμως είναι εκείνο που αφήνει ανεξίτλο τη σφραγίδα του, το υστερογραφό μας...
Καλό σου βράδυ
@Βασίλη μου:)
Σαν ένας άλλος Οδυσσεας μιλάς τώρα ;)
Σε φιλώ Peter Pan:*
@Kωνσταντίνε ;)
Το μυαλό σου όλο εκεί στον "χωρισμό"... :)
Για μέλι με βούτυρο πάντως δε θα λεγα όχι ;)
Φιλί:***
@Πανδώρα μου...
Υπάρχει τίποτα πολυτιμότερο απο αυτό?
Σε φιλώ και άντε εμπνεύσου γιατί μου λείπει η "ματιά" σου ;)
@Ανδρέα μου,
Έχω την εντύπωση ότι απο τη στιγμή που θα πάψουμε να σκεφτόμαστε τον τρόπο για να ζήσουμε ελεύθερα, θα ειμαστε ελευθεροι αληθινά :)
Μέχρι τότε....
Δράση και αντίδραση.
Σε ευχαριστώ και σε φιλώ :*
@Ηeliaster,
Πρώτη φορά συναντώ στίχους του Cuasimodo...
Θυμίζουν σκέψεις δικές μου...
@Φαίδρα μου...
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ:*
@Margo μου,
Όντως έλειπα και μακαρι να ηταν δικό μου :)
Φιλιά πολλά :*
@Καντάβρ,
Σε μια ανάρτηση και τα δικά μου λόγια ;)
Φιλί :*
@Theorema :*
Σε ευχαριστώ, γιατί απο σένα αυτοί οι στίχοι έχει ιδιαίτερη αξία:*
@Απόστολε...
Πέρασαν έτσι δεν είναι...?
Φιλί :*
Μία μάχη εσωτερική και εξωτερική,ζωής και θανάτου βιολογικού και μη.Μη βιολογικός θάνατος χειρότερος του βιολογικού.
Post a Comment