Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

"Sur*Prize"







Μόνο με voice off και υποτιτλισμό, θα μπορούσα να γράψω αυτήν εδώ την ανάρτηση τώρα...
Δεν έχω λόγια και δεν ξέρω πως να ευχαριστήσω, τον αγαπημένο μου
Κωνσταντίνο, για την τιμή της επιλογής του, στο ιστιολογιό μου.

Δεν είναι το βραβείο αυτό καθ' αυτό, που μου προκάλεσε αυτήν την "παιδική" αμηχανία, αλλά ο χαρακτηρισμός του από κάποιον που εκτιμώ πολύ...

Ξέρεις Κωνσταντίνε...?
Δεν βρίσκομαι πλέον στην ηλικία των επιφωνημάτων, αλλά εδώ μέσα ανακάλυψα όλα αυτά τα σημεία στίξης, εσάς..., που είχα αναιρέσει... διαγράψει... ακυρώσει στο πρόσφατο παρελθόν μου και όλοι εσείς καταφέρατε και με κάνατε ένα έκθαμβο φωνήεν...

Υποτίθεται, ότι πριν αποδώσω και εγώ αυτό το "Βραβείο Φαντασίας" σε Πέντε, Αγαπημένους Ιστιογράφους, θα πρέπει να αναφέρω και ακόμα Πέντε Λόγους που με έκαναν και έφτιαξα το προσωπικό μου, αυτό, ημερολόγιο.

Θα αναφέρω μόνο έναν, ώς εστί και βρίσκεται...
Η "Major Tom", ξεκίνησε το ταξίδι της στο Διάστημα, τον πρώτο μήνα του 2009...
Σημαδιακά, όπως το είχε εκείνη ορίσει, για μια νέα αρχή χωρίς υπολλείματα απο την προηγούμενη χρονιά.
Με λέξεις στριμωγμένες στις πτυχές του κεφαλιού της μέσα, έχοντας τότε διαγράψει, ένα ιστιολόγιο που είχε αγαπήσει πάρα πολύ, (αλλά που θύμιζε ακόμα περισσότερα) και να συνοφρυώνεται προσπαθώντας αναπάντεχα να μην θυμηθεί...

Με όλα αυτά και έναν Γόρδιο Δεσμό να της σφίγγει τα μηλίγγια, αλλά με βλέμμα στραμμένο πάντα ψηλά επάνω, ξεκίνησε το ταξείδι της ...


Και τώρα...
Μου είναι ιδιαίτερα δύσκολο να δώσω αυτό το "Βραβείο" μόνο σε πέντε...

Και επειδή οι κανόνες ήδη καταρρίφθηκαν και μου άρεσει πάντα να στρίβω,
στην δική μου πατημασιά...


(Κωνσταντίνε αν στο έδινα ξανά, θα υπήρχε κάποια τιμωρία?) ;-)

------------------------------------------------------------------------------------------------


Πανδώρα ... για την καινο-τόμο της ανθρώπινης φύσης... :-)

Μαύρο Γατί ... Με την Sureal απίστευτη νοο-τροπία σου, νόμιζες ότι θα γλύτωνες απο τα νύχια μου ? ;-)

Απόστολε... Δεν έχει "Άσε με" τώρα...
Και σταμάτα να καταθέλγεις τις λέξεις με τέτοια σαγηνή :-)

Αρωγή ... Που τόσο όμορφα κυοφορείς τις σκέψεις... για έλα σε παρακαλώ :-)


Liquid Days ... H πολιτιστική μου πυξίδα, παρακαλείσθε όπως παραλάβετε το "Βραβείο" σας:-)


Τhalassa (Φαίδρα μου) ... ή το Τάλισμαν των σκεψεών μου... ελάτε και εσείς ... :-)


Ανδρέα μου ... που γαληνεύει τις σκέψεις και τη ματιά μου... Για ελάτε δια την παραλάβή :-)


Η Μαργκό μου ... που γράφει μέσα μου τις πιο φωτεινές εικόνες και ήχους,... Ελάτε και εσείς :-)))


Η Rubor Dolor Calor... H "συνθέτρια" του ιστιοχώρου. Γράμματα, Εικόνες, Χρώματα αρμονικά όλα δεμένα. Το "Βραβείο" σας μην ξεχάσετε :)

Η Ζωή είναι... (ενίοτε) αυτιστική... Για μια μαμά, που αποτελεί "παράδειγμα" για μένα...:)


Και άφησα τελευταία... εκείνην την Πρώτη , που μου άφησε το πρώτο σχόλιο στο μπλόκ μου....


Την Λιθοξοοτάτη :))) Τόσο περιεκτικά ακριβής και (ενίοτε) καυστική στα κειμενά της ;-)
που σου έρχεται απλά να της ρίξεις ένα τεράστιο χαμόγελο στα... μούτρα ;-)



Και εδώ κάπου τελειώνω, έχοντας επίγνωση ότι αυτά τα βραβεία θα πρεπε να δωθούν σε όλους εμάς εδώ μέσα, αλλά ακόμα περισσότερο, σε όλους εμάς... εκεί έξω :)



13 Comments:

Μαρία Δριμή said...

Σ' ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ. Είναι μεγάλη η χαρά και η τιμή που εισπράττω από αυτή σου την προτίμηση. Πολλά φιλιά και καλό βόλι την Κυριακή!

επί λέξει said...

Εγώ θα σου έδινα βραβείο για την παιδική αθωότητα και τσαχπινιά ταυτόχρονα, το ωραίο στρογγυλό-φαντάζομαι- φωνήεν σου, που τόσο ωραία φτάνει στα κουρασμένα από εκκωφαντική κενότητα αυτιά μου, το χρόνο που κέρδισες από τον πρώτο μήνα, τις μουσικές επιλογές σου, την επί-δραση που κατάφερες να ασκείς πάνω μου.

Φιλιά, φίλη μου!

Ανδρέας Καρακόκκινος said...

Σου χαρίζω
ένα κομμάτι άνοιξης
για τις μέρες πού 'ρχονται,
το χαμόγελο του φεγγαριού
και τη γαλήνη της θάλασσας
σα χαιδεύει την αμμουδιά.
Για περιτύλιγμα του δώρου
έχω μονάχα λίγες λέξεις.
Αγαπημένη μου φίλη
σ' ευχαριστώ.

Το πιο μεγάλο βραβείο είναι η ομορφιά της επικοινωνίας μας.

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΑΡΩΓΗ said...

Δεν ήταν δυνατόν να αρνηθώ τέτοια πρόσκληση. Σε ευχαριστώ για την γενναιοδωρία αυτής της επιλογής. Είναι τιμή μου και η τιμή είναι ακόμα μεγαλύτερη όταν δίνεται από τους δασκάλους στο χώρο αυτό, σαν και σένα που με επηρεάζουν θετικά.
Φιλιά Λίνα και σκέψεις.

Φαίδρα Φις said...

Λίνα μου σ'ευχαριστώ πολύ
για τη γενναιοδωρία και τη φιλία σου

υπογραμμίζω τη χαρά μου
να με προσφωνούν Ιστιολόγο!

να έχεις χαρά!

σε φιλώ τρυφερά
καλημέρα

Μαύρος Γάτος said...

ΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!! Έχω παράσημο! Από Ταγματάρχη!!!!!

Γλυκιά μου σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, είναι πολύ μεγάλη μου τιμή και χαρά.

Θ' ανταποδώσω σε ανύποπτο χρόνο...

Σ:Ο)))))))

Margo said...

Λίνα μου σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ κουράγιο μου έδωσες με τα ζεστά σου λόγια.. κάποιες μέρες δεν είναι και τόσο φωτεινές όλα ανατρέπονται όμως..

Σου εύχομαι να συνεχίσεις το ταξείδι σου με το βλέμμα πάντα ψηλά και να φτάσεις πολύ πιο μακρυά απ' ότι θυμάσαι και απ΄ότι φαντάζεσαι!
Σε φιλώ πολύ πολύ:)

Υ.Γ. Μου αρέσει όταν καταρίπτονται οι κανόνες:))

Ανώνυμος said...

Υποκλέπτω το μικρό σου όνομα από σχόλια άλλων γιατί τόση εγγύτητα που με κάνεις να νιώθω αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σε προσφωνήσω αλλιώς.
Λίνα λοιπόν!
Σ΄ευχαριστώ θερμά για ότι ο συμβολισμός αυτού του βραβείου με κάνει να εισπράττω από σένα.
Η σύμπτωση του χρόνου το καθιστά διπλά πολύτιμο!
Επίτρεψέ μου να το αφιερώσω με την σειρά μου τελείως αφηρημένα σε αυτό που αδιόρατα ενώνει όλους εμάς τους τόσο άγνωστους μα τόσο συγγενείς καρδιάς.

Κωνσταντίνος Κόλιος said...

Φυσικά θα υπάρξει τιμωρία, παρέβλεψες κάθε ορατό και αόρατο κανόνα και εις τους αιώνες αμήν:)
Τρίζουν τα κόκαλα των νομπελιστών τώρα που τους πέταξαν ένα παλιονόμπελ στα μούτρα με ένα ξερό πρόλογο που θύμιζε επικήδειο ενώ εσύ υπήρξες τόσο σπάταλη σε καλά λόγια. Αυτά κυρία μου δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν, είναι αναρχοαυτόνομες κινήσεις και πρέπει να πατάσσονται. Θα μαστιγωθείτε δημόσια και μετά θα λιθοβοληθείτε για παραδειγματισμό ( αφού στήσουμε κάνα κέτερινγκ πρώτα στο χώρο να βγάλουμε κάνα φράγκο:) )

Όχι παίζουμε, είμαστε σκληροί εμείς κυρία μου για αυτό μας φωνάζουν: η επιτροπή του Βιτάμ:) χαχα

Κείνο το χαμόγελο που πετάς στη φίλη σου Λιθοξοοτάτη στα μούτρα σου:)

b|a|s|n\i/a said...

κάθε φορά φεύγω με ένα χαμόγελο από εδώ. σήμερα φεύγω με ένα περισσότερο συγκινημένο χαμόγελο. γιατί κάθε φορά μαθαίνω και κάτι νέο. :)

Maria said...

Πολυ γλυκο , πολυ ομορφο και τιμητικο .

Να εισαι παντα καλα ....

maximus said...

Τα συγχαρητήρια μου! Δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι γνωρίζω τι ακριβώς αντιπροσωπεύει το βραβείο αλλά για να είστε τόσο χαρούμενη προφανώς είναι σημαντικό. Αν μπορούσα να σας δώσω κι εγώ ένα, θα σας έδινα αυτό του Χρυσού Σκούφου γιατί μαγειρεύετε καταπληκτικά τις λέξεις οι οποίες διεγείρουν τους γευστικούς μας κάλυκες και σβήνουν τη δίψα μας απολαυστικά.

Ιορδανίδου Όλγα said...

Τελευταία και καταιδρωμένη...Ευχαριστώ για το ακριβές και πολύτιμα δοσμένο ...Συνθέτρια..Αχ και να΄ξερες πόσο το ποθώ.Ευχαριστώ..πολύ..πολύ..