21122024
Πριν από 6 ώρες
Τρίτη 16 Ιουνίου 2009
" Who Dreamed us here? - 2- "
Αναρτήθηκε από "Ground Control to Major Tom" στις Τρίτη, Ιουνίου 16, 2009
"Ποιός μας ονειρεύτηκε, εμάς εδώ" ? ρώταγαν στα ονειρά τους, οι κάτοικοι αυτού του μέρους.
Ξυπνώντας, προσπαθούσαν να διαπραγματευτούν απο την αρχή αυτά, που ερήμην τους κληρονομήσαν απο τους προγονούς τους
Εκείνα τα αρχικά, λαμπερά χρώματα των σπιτιών τους, που κάποιος στην πορεία τους ρουφούσε τα χρώμματα.
Τα πεζοδρόμια, με τις μασημένες τσίχλες καθώς τις πάταγαν και τα βήματα τους να βρωμούν βαρύτητα σε κάθε χτύπο που έκαναν τα τακούνια τους.
Τη σκιά τους εκείνη, που δε φαίνονταν πάνω στον σκοτεινό τοίχο, όταν έσκυβαν περπατώντας.
Το γαλακτερό νεφέλωμα για ουρανό πάνω απ το κεφάλι τους, με τα μάτια άγρια να σκάβουν το χώμα.
Αλλά, τα όνειρα που δεν είχαν ονειρευτεί ακόμα, μαζευόντουσαν συνέχεια...
Συννέφιαζαν το σκοτάδι με σπίθες απο χρώματα και εκείνοι ξεχνούσαν να ρωτήσουν.
Ρώταγαν...
"Ποιός μουτζούρωσε τους δρόμους που δεν υπήρξαν ποτέ εκεί" ?
Και ξέχναγαν ότι είχαν ρωτήσει ...
"Ποιός μας ονειρεύτηκε εμάς εδώ?" και αμφέβαλλαν όταν τους απάντησαν, ότι τα όνειρα ενός ανθρώπου, είναι η ιστορία του βιβλίου ενός άλλου ...
Και έτσι στο τέλος, κατανάλωσαν τον κόσμο αυτόν, σαν να ταν " κάποτε "...
Στα ονειρά τους...
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
23 Comments:
κάποτε ονειρευόμουνα ότι ονειρευόμουνα στα όνειρά μου.
τώρα ονειρεύομαι ό, τι ονειρευόμουνα στα όνειρά μου.
Συγκλονιστικό κείμενο!!Στις αποσιωπήσεις του ..μια ολόκληρη φιλοσοφία ζωής..και μια παραδοχή..Συνένοχοι είμαστε όλοι..Καλημέρα γεμάτη, καλημέρα ονειρική.
Καλημέρα Λίνα.
Θα ήταν απίστευτα δραματικό να ζούμε το όνειρο κάποιων άλλων αυτή τη στιγμή που μιλάμε...Σαν να μην έχουμε καμία πρωτοβουλία και δικαίωμα επιλογής. Πολλές φορές κάνω την εξής τρελή σκέψη: Μου λέω φαντάζεσαι ότι κάθε τι που κάνω να είναι αποτέλεσμα στρατηγικής σκέψης κάποιας ανώτερης Δύναμης;
Γιατί να έχουμε φτιάξει με όνειρα την μόνη ζωή που έχουμε...
αυτό πολλές φορές το φοβάμαι, μήπως δεν υπάρχουμε εν τέλει...
Aυτό θα ήταν και τελειωτικό χτύπημα να ανακαλύψουμε λέει ότι είμαστε μουτζουρωμένοι γιατί δεν υπήρξαμε ποτέ...
Στο παρελθόν πολλές φορές ένιωσα σα να ξυπνούσα από ένα όνειρο.
Τώρα κοιτώντας πίσω θα το έλεγα σα μιά αόρατη κι αέρινη πλεκτάνη που έχει υφανθεί απ΄τους προγόνους μας και εσωκλείνει τη ζωή μας.
Χωρίς ενόχους και σκοπιμότητες κι άλλοι απλά το ονομάζουν μοίρα.
Να σου πω την αλήθεια δε μετάνιωσα που ξύπνησα, λέμε τώρα έτσι, ότι ξύπνησα, χαριτολογώ δηλαδή:)
Όπως και νά 'χει σε 700 χρόνια από τώρα δε θα έχει σημασία, εκτός κι αν η δόξα μου τραβήξει παραπέρα:)
Μπα σε καλό μου, κέφια έχω:)
Καλό βράδυ
"Χάθηκα μέσα σε καμένα απομηνάρια ονείρων
κι ανάπνευσα τη στάχτη τους και τους καπνους
μέχρι που οι φλέβες γέμισαν ασφικτικά
κι έγινε το αίμα μαύρο σαν θάνατος"
Καλό ξημέρωμα...
Οι τάφοι των ονειροπόλων σκαλίζονται απ`τους ρεαλιστές....
Απόψε ξαναδιαβάζωντας το κείμενο σου, Λίνα μου, το βλέπω με άλλα μάτια, με τα μάτια ενός εντεκάχρονου παιδιού της Μαρίας που πριν λίγο ανάρτησα δυό ποιήματα της και με την ώριμη παιδική σκέψη της και την αθωότητα της ηλικίας της δίνει μια απάντηση στο όνειρο.
" Εγώ είμαι εδώ, η αγαπή είναι εδώ,
εσύ το ξέρεις ότι δεν είναι αλλιώς?
Γύρνα τα ματιά εκεί ψηλά και δες
τον ήλιο που φεγγοβολά."
Τη Μαρία σου Λίνα μου να τη χαίρεσαι...
@Bασίλη,
Διάβασα κάποτε ότι αν είμασταν το ονειρο ένος Θεού, τι θα συνέβαινε αν εκείνος θα ξύπναγε...
Θα τέλειωνε λές ο εφιάλτης του?
Φιλί :*
@Carpe Diem :)
Συνένοχοι εν αγνοία της ενοχής μας.
Kαι επειδή το μόνο που στο τέλος μας ανήκει είναι η ιστορία που φτιάξαμε, ας προσπαθήσουμε να είναι τουλάχιστον όμορφη στο τέλος.
Σε φιλώ :*
@Νίκο:)
Εδώ πρέπει να αναφέρεσαι στο κάρμα/τύχη/πεπρωμένο και όλα αυτά που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε.
Για μενα το σύμπαν έχει ένα δικό του τρόπο διόρθωσης της πορείας, που ίσως την "παράνοια" λόγω εμπνευσης, ενός ανθρώπου να την κάνει το παιδικό βιβλίο ένος άλλου.
Φιλί :*
@Μαρκος ,
"Το γαρ αυτό νοείν εστίν τε και είναι", Παρμενίδης
Και επειδή "σκέφτεαι" αποκλείεται να μην είσαι ;)
(Μου άρεσε πολύ αυτό που ανάρτησες τελευταία)
@Μαξιμε,
"Ποιητική Αδεία" και όλα γίνονται ;)
Άντε και με λίγο παραπάνω αψέντι :)
@Κωνσταντίνε ;)
Θέλω να δω τι θα λέμε λίγο πριν το τέλος και όταν τα χρόνια θα έχουν άγαρμπα φορτωθεί στις πλάτες μας.
Ξυπνήστε με για να ζήσω ή απλά αφήστε με να ονειρεύομαι έως μέχρι...
(Μια τεκίλα κίτρινη για μένα ) :)
@Ανδρέα μου :)))
Έγραψα μια ανάρτηση και στο τέλος η μικρή, με κάτι που έγραψε μήνες πριν, μου έδωσε την απάντηση:)
Σε ευχαριστώ ειλικρινά, για τον "χώρο" που έκανες στο μπλοκ σου και φιλοξένησες τα στιχάκια της μικρής μου :)
Σε φιλώ :*
@Heliaster,
Ώστε η "Ζωή εν τάφω",περιμένει καποιους απο εμάς...
Ένα χαμόγελο για αυτό που είπες:)
Μήπως να πάψουμε να ανρωτιώμαστε "ποιός μας ονειρεύτηκε" και να συνεχίσουμε τα δικά μας όνειρα που θα είναι η κληρονομιά στους απογόνους μας?
Καλημέρα!
Με πόσο πείσμα σφραγίζουμε ερμητικά τα μάτια μας όταν ονειρευόμαστε…
Πόσο ευάλωτοι φαντάζουμε εκείνη την τόσο ιδιαίτερη στιγμή…
Μοιάζουμε όλοι τόσο εύθραυστοι, όσο τα όνειρα που κάνουμε!...
Είτε αυτά είναι παραμυθένια, είτε εφιάλτες…
Έχουν ΟΛΗ την δύναμη να μας αλλάξουν…
Απέχουμε μόνο μια «ανάσα» από την επαναφορά…
…Oh my life is changing everyday
Every possible way
Though my dreams, it’s never quite as it seems…
Υπέροχο το κείμενο σου… οι φωτογραφίες…
…και περισσότερο η μουσική σου επιλογή, που με έκανε ν’ αφήσω στην άκρη την δουλειά για λίγο και να κουνιέμαι δεξιά αριστερά στο γραφείο βροντοφωνάζοντας τους στίχους!!!
Πάρε τιγρένια φιλιά!!!
εγώ ονειρεύομαι τη μέρα
που θα σταματήσω να ονειρεύομαι
και θ'αρχίσω να ζω
ωραία ατμόσφαιρα
πέρασα να ευχηθώ καλό καλοκαίρι
να είσαι χαρούμενη
να κολυμπάς πολύ
να χαίρεσαι τον ήλιο
θα σε ξαναδώ το Φθινόπωρο
θα μου λείψεις
φιλάκι!
Αν τα όνειρα καταλήξουν παραισθητικοί εφιάλτες της πραγματικότητας, καλύτερα να μην υπάρχουν...
Θα προτιμούσα στη θέση τους εικονικές στιγμές με τα μάτια ανοικτά και τις αισθήσεις μου μαγκωμένες επάνω τους...
Καλό απόγευμα
Υπάρχουν στιγμές που φοβάμαι να πλακώσω με τα όνειρά μου τη ζωή των παιδιών μου. Τα θέλω σαν εναν πίνακα που δεν έχει ακόμα ζωγραφιστεί. Αλλά ξέρω πως τούτο είναι ουτοπία. Κάθε λέξη, κάθε κίνηση, κάθε χάδι είναι ένα όνειρο, που δημιουργεί όνειρα, που δημιουργούν κι άλλα όνειρα, κ.ο.κ.
Καλησπέρα καλώς σε βρήκα και τι βρήκα τρομερό...καλό θα είναι ζούμε το όνειρο της ζωής μας μέσα απο τον ξύπνιο μας και όχι να ονειροβατούμε στη ζωή που θέλουν άλλοι για εμάς.
Πολύ ωραίο... :)
Πριν κάποιο καιρό έψαχνα στο internet πληροφορίες για τα εναργή όνειρα (αυτά στα οποία ξέρεις ότι ονειρεύεσαι) και ανακάλυψα έκπληκτη κάποιες ιστοσελίδες όπως τη lucipedia, όπου βρίσκονται αποθηκευμένα χιλιάδες όνειρα, και οι "dreamers" -όπως αυτοαποκαλούνται- παρακολουθούν μαθήματα και ανταλλάσσουν συμβουλές για το πώς να πετάς όταν ονειρεύεσαι, πώς να ελέγχεις τον κόσμο του ονείρου σου κτλ... Κάνουν τόσες ετοιμασίες λες και ετοιμάζονται να φύγουν από την ξυπνητή ζωή τους για να αποικίσουν τα όνειρά τους.
Αν η ζωή είναι ένα Όνειρο, τότε ποιός το ονειρεύεται, ποτέ και πού θα ξυπνήσει;....
Πολλά φιλιά γλυκιά μου
... κι όταν τα μάτια έσκαβαν το χώμα έβρισκαν σκουλήκια, θαμμένα γράμματα, σάπια όνειρα, αθρήνητα αισθήματα, απαρηγόρητες παραμυθίες; Όχι, εμείς θα δεχτούμε μόνο ότι είναι φως ή τουλάχιστον ό,τι πηγαίνει προς το φως... Όπως η δική σου "πανοπλία" που λάμπει, γλυκιά μου Λίνα.
@Markoni...:)
Eίναι και αυτή μια οption ;)
Για αυτούς που ονειρεύονται όμως, νομίζω ότι είναι ρητορική η ερώτηση ;)
Φιλιά :*
@Tiger... :)
"...Talk to me amazing mind
So understanding and so kind
...."
Αγαπημένοι πολύ oι Cranberies ;)
...Και να σκεφτείς ότι τα όνειρα κρατούν απο ένα εως λίγα δευτερόλεπτα και όμως έχουν τεράστιο impact στην καθημερινή μας ζωή όποτε τα βλέπουμε;)
ΦΙλί:*
@Φαίδρα μου γιατί μας φεύγεις?
Δεν σου εύχομαι από εδώ καλοκαιρινές ευχές.
Αύριο (γιατί πριν λίγο επιστρεψαμε σπίτι) απο το δικό σου μπλοκ.
Σε φιλώ :*
@Masterpcm...
Aπό ότι είδα και εσείς το κλείσατε λόγω θέρους το μπλοκιό σας.
Και απ' όσα διάβασα στο δικό σας, αιτία είναι η έλλειψη διάθεσης.
Να ξέρετε μόνο ότι η διά-θεση, δια-τίθεται σε όλα τα μεγέθη-χρώματα και σχήματα.
Πάντα εκεί είναι να σας περιμένει να την γραπώσετε.
Ξεκουραστήτε καλύτερα και τις εικονικές στιγμές αφηστέ τες να γίνουν αιτίες έμπνευσεις για κανέναν Robbins, Gibbson ή γιατί όχι για τον Mr. Spy ;)
Eσείς για τώρα απλά γαληνέψτε.
Πρέπει να στε οver-charged;)
Καλό Βράδυ :)
@Φώτη... :)
Δεν γνωρίζω γιατί, αλλά εσύ μου έχεις βγάλει έναν πατέρα που θα μαθαίνει μέχρι τα βαθειά του γεράματα απο τα όνειρα και σχέδια των παιδιών του:)
Ναί?
Φίλί :*
@Καλώς σε βρίσκω gaykarkinos7 :)))
Συμφωνώ και επ'αυξάνω :)
Και να σου πώ γιατί με γοητεύουν τόσο τα όνειρα?
Ποτέ μου δεν τους έδωσα την πρέπουσα σημασία και βαρύτητα και πάντοτε έκανα αντι'αυτών,σχέδια που πυρετωδώς υλοιποιούσα.
Είναι για μένα ένας τρόπος να πειραματιστώ με κεινα ;)
Καλό σου βράδυ
@Καντάβρ... :)
Τι να προσθέσω σε αυτό εγώ?
Μάλλον αυτοί οι τύποι δεν πρέπει να έχουν προβλήματα στη ζωή τους και να το χουν ρίξει στο κυνηγητό ονείρων, θερινής νυκτός μήπως και αποκτήσει κάποιο νόημα:)
Φιλί :*
@Μαύρε Γάτε μου :*
Τι να σας πω... εγώ δεν γνωρίζω;)
Μια "υπόθεση" έκανα μόνο :)))
Φιλί :*
@Απόστολε... :)))
Η βάση όλων των ανθρώπων είναι λαμπερή, τα χρόνια απλά τη θαμπώνουν λίγο;)
Σε φιλώ καλέ μου :*
i don't know who dreamed us here. but i fucking like that someone did.
:)
Nα που σε βρήκα και γω εδω.
Αν και ακομη δεν εχω ιντερνετ στο σπιτι για να μπορω να σε διαβασω βρηκα σημερα μια ευκαιρια να σε επισκευτώ.
Θα τα πουμε συντομα πιστευω
Να σαι καλα
@αποτέτοιε...
Ωστε και εσείς το ίδιο ε? ;)
Καλώς ήρθες :)
@Μαρία καλώς σε βρίσκω και απο εδώ!
Ελπίζω η συνδεσή σου να έχει αποκατασταθεί, όπως το ίδιο ελπίζω και για τους ρυθμούς στο δικό μου γραφείο γιατί αν συνεχιστεί έτσι, νομίζω ότι το καλοκαιρί αυτό θα μου μείνει "αλησμόνητο".
Καλό σου βράδυ :)
Post a Comment