21122024
Πριν από 8 ώρες
Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009
"Και εσύ το ίδιο με κοιτάς, όπως προχωράμε στο σκοτεινό διάδρομο.
Τα τακούνια που φοράω και τα μισώ, κάνουν τα αυτιά μου να περιμένουν τον χτύπο τους σε κάθε μου βήμα"
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Το ξέρεις ότι δε βλέπω όνειρα πια όταν κοιμάμαι?
Είναι η αναμνηστική δόση από μια δική μου αμνησία που έχω καθιερώσει.
Ακόμα και αν τύχει και ξυπνήσω προσπαθώντας να θυμηθώ, τότε ξέρω ότι κάτι είδα και μένει εκεί.. σαν τη γεύση από τσιγάρο που έχει καταλαγιάσει στο στόμα.
Και όμως... την τελευταία βδομάδα, απλά θυμήθηκα...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - -
"Προχωρούσαμε μαζί σε αυτόν το διάδρομο, με τον ήχο των τακουνιών μου να ακούγεται ρυθμικά σε κάθε μου βήμα (με εκνευρίζουν τα τακούνια).
Με κοιτάς με αυτή τη λάμπα που έχεις στα μάτια και με κάνεις να φαίνομαι σαν σκοτεινό δωμάτιο που φωτίζεται για να εκτυπωθεί το αρνητικό μου."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Δεν ξέρω αν είσαι καλά.
Σε είδα στο όνειρό μου και ήσουν εσύ, αλλά όχι εσύ.
Θολός ήσουν...
Με σκούρα γκρι, μακρυά δάκτυλα και νύχια.
Το θυμάμαι αυτό, άρα ήσουν στο όνειρο και εσύ μέσα.
Αχνός ήσουν...
Με γκρι μακρυά, αγανά μαλλιά και μάτια.
Αχνά-γκρι και αυτά, σαν τα δάκτυλά σου.
Το θυμάμαι και αυτό, άρα ήσουν στο όνειρο και εσύ μέσα.
Και δε μου άρεσε που θυμήθηκα το όνειρο αυτό.
Δεν ήταν καλό... δεν ήσουν καλά...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"Άλλαξε ο βηματισμός σου και άνοιξες ένα δωμάτιο μπροστά.
Υπάρχει νικοτίνη, προστακτική αορίστου, μέσα σε σβησμένα αποτσίγαρα που πετάχτηκαν.
Οι κουρτίνες είναι σκούρες και οι σκιές τους στενεύουν τον χώρο που στεκόμαστε.
Σκουραίνεις και εσύ, ακόμα πιο πολύ.
Δε θέλω να βρισκόμαστε εδώ.
Με ακούς και σε βλέπω ξαφνικά να φοράς γαλάζια ρούχα και να κουνάς τα μακρυά σου γκρι δάκτυλα, σα μέσα σε ατμό, για να φτιάξεις μια πραγματικότητα.
"Ξέρεις" σου είπα, " η πραγματικότητα είναι η καλύτερη επινόηση για τα αρνητικά φωτογραφιών που δεν εκτυπώνονται".
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Και τότε ξύπνησα με τα βλέφαρά μου να πονάνε.
Και θυμήθηκα...
Και πήρα φύλλα χαρτί στα χέρια και μπογιές πολλές... να πιέζω σκληρά τα χρώματα πάνω στις λευκές κόλλες.
Γιατί θυμήθηκα...
" Ότι η πραγματικότητα είναι η καλύτερη επινόηση"
Οι γαλάζιες μου πιτζάμες γέμισαν χρώματα
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
18 Comments:
Πως μ' αρέσει όταν γράφεις έτσι!!
Αλαφροισκιωτα ..σαν αεράκι που'φερε τα νέα διακριτικά..Επινόηση!Ναι..Είναι ανάγκη την πραγματικότητα να την επινοεί κανείς, με τον τρόπο που επινοούμε κάθε φορά έναν καινούργιο τρόπο χαιδέματος..για το ίδιο σώμα, την ίδια στιγμή που' ναι πάντα αλλιώς..Μια αέναη παρθενικότητα στη ματιά, μια τέτοια επινόηση η ζωή.
Kαλά που ήρθα αργά δηλαδή, και είδα όλα αυτά τα χρώματα.
Τόσο γκρι ούτε εγώ δεν το αντέχω...
Το έκανες πάλι το μαγικό σου! Ο γκρίζος βέλγικος ουρανός έγινε γαλάζιος! Κάνεις το χρώμα να γεννιέται έτσι όπως μιλάς και με τις μουσικές που μας χαϊδεύεις!
Ματζικ! :-))))))
ΥΓ
Έξοχο το κομμάτι, έξοχο!!!!!
...πήρα τις μπογιές και με μανία χρωματίζω όλα τα γκρι... με έπεισες και δε θα το ξεχάσω ποτέ... ότι "η πραγματικότητα είναι η καλύτερη επινόηση"!!!
Κάθε φορά που σε διαβάζω κατακτάς και ένα κομμάτι μου...
όχι μόνο οι πυτζάμες σου... και οι οθόνες μας :-)
Μου άρεσε πολύ αυτό το κείμενο και η φωτογραφία!... Επίσης μου αρέσει πολύ η εμφάνιση του blog σου.
Ο τρόπος που γράφεις είναι το ίδιο ονειρικός όπως οι εικόνες που περιγράφουν τα τραγούδια του Bowie. Ήχοι δεμένοι με χρώματα, φως χυμένο μέσα στο σκοτάδι...Μοναδική ατμόσφαιρα...
Μέιτζορ
μη βασανίζεσαι άλλο
κανένα παρελθόν δεν αξίζει να σπαταλάμε το παρόν μας
ξέρω, ξέρω... άλλο να το λες... και, "δάσκαλε που δίδασκες"...
φιλιά λινά
Και, περάστε παρακαλώ από τα κεραμίδια μου να λάβετε αφιέρωσιν...
Σ;ο)
Συνήθως η πραγματικότητα υστερεί σε χρώματα σε σχέση με το όνειρο.
Αν κατάφερες να αντιστρέψεις τον κανόνα είσαι τουλάχιστον τυχερή!
@Carpe Diem,
Όσο και να μου φαίνεται περίεργο, έχω μια δυσανεξία με τα "όνειρα"...
Προτιμώ να επινοώ και να φτιάχνω (το κατά δύναμιν)όμορφες πραγματικότητες:)))
Καλό Βράδυ:)))
@ΕΛΛΗΝ VS CHAOS,
.......................
Καλώς ήρθες
@Κατάσκοπε :)
Το καλό πράγμα αργεί να γίνει.
Έτσι δε λένε ;)))
(Τα σέβη μου και απο εδώ για την υπέροχη μουσική σας):)))
@Theorama:)))
Aυτή μου η ανάρτηση ήταν mixed...
Α true dream based on a imaginary reality ;)
Φιλί :*
@Margo :)
Να σαι καλά για τα καλά σου λόγια, άλλα εγώ να δείς πόσο προσπαθώ να με κατακτήσω ;)))
Φιλί :)
@Μeniek :)
Την επόμενη φορά θα προσπαθήσω να βάλω φλουώ για να φαίνονται και στο σκοτάδι :)))
Τα φιλιά μου :)
@ΚΑΝΤΑΒΡ :)
Καλώς σε βρίσκω και
τιμή μου, που σε ένα καντάβρ άρεσε το φτωχικό μου μπλόκιο :)))
Ξέρει εκείνο ;)
@Μaria Jose,
Είναι η πρώτη φορά στα δεδομένα μου που ένα μέσο, μου έδωσε την ώθηση για να εκφράζομαι έτσι...
Όρισμένα απο τα γραπτά μου,που τα διαβάζω ξανά μου φαίνεται απίστευτο ότι τα έχω γράψει εγώ ;)
Να μου περάσεις όμορφα :)))
@Γάτε μου...
Ότι και να πω θα είναι λίγο...
Σου έχω αφήσει σχόλιο στην αναρτησή σου...
Να σαι καλά :*
@Πανδώρα μου :)
Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω πως συμβαίνει αυτό...
Αλλά ίσως και κάθε κανόνας να έχει και μια εξαίρεση.
Καλό σου βράδυ :)
ΥΓ.Όπως είπα και στην Carpe Diem, λίγο πιο πάνω,έχω μια δυσανεξία με τα όνειρα...
Αλλά τα πάω μια χαρά με τις "ελπίδες" που εκτρέφω από τότε που... μεγάλωσα :)
Λέω να "καθιερώσω κι εγώ μια αμνησία". Όσο για την πραγματικότητα το μυαλό μου οργιάζει!
Τα λόγια σας ακούγονται σαν τη ηχώ. Θα φωνάξω για να τα ξανακούσω
Η γεμάτη με χρώματα πραγματικότητα, μας αποσπά τη προσοχή και χάνουμε την ουσία. Τα όνειρα με την απουσία χρώματος, εστιάζουν στο μήνυμα και το ξαφνικό γαλάζιο μέσα στο γκρίζο κάνει το μήνυμα πραγματικό.
Προσπάθησα να κάνω τον ονειροκρίτη! :))
Καλό βράδυ!!!
@Maximus...
To μυαλό σου να οργιάζει γιατί περιμένω και τη συνέχεια της αναρτησής σου :)))
Καλή σου νύχτα:)
@Markoni Radiο...
Μια χαρά τα πήγες:)
Εξάλλου τα όνειρα χρήζουν πολλών και διαφορετικών ερμηνειών:)))
Τα φιλιά μου καλέ μου :)
Post a Comment