2242024
Πριν από 17 ώρες
Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011
.
"Ακούω μηνύματα. Φωνές απ’ την Ελλάδα. Ελληνικά καλέσματα.
“Έλα! Ο
επαναπατρισμός σου είναι ελεύθερος”.
Μα εγώ ρωτώ: Ο επαναπατρισμός μου
ναι είναι ελεύθερος. Εγώ όμως θα είμαι ελεύθερος μετά τον επαναπατρισμό
μου;
Ένας αγαπητός μου φίλος μου τηλεφώνησε. “Έχεις το κλειδί της
πατρίδας στο χέρι σου! Άνοιξε και μπες”.
Μα εγώ θέλω ν’ ανοίξω την πόρτα
της πατρίδας μου μ’ ελληνικό χέρι, ενώ η επίσημη δήλωση είναι κάπως
θολή.
Τέλος πάντων, τι μου προσφέρουν, ιθαγένεια ή επαναπατρισμό;
“Επαναπατρισμόν” μου απαντούν “χωρίς Ιθαγένεια”.
Και τότε αποφασίζω να
πεθάνω στα ξένα.
Γιατί νάρθω στην Ελλάδα?
Για ν’ ανεβοκατεβαίνω τις σκάλες των υπηρεσιών ζητιανεύοντας πατρίδα.
Η πικρή μου εμπειρία με προφύλαξε από τέτοιες ταπεινώσεις.
Είμαι πολύ άρρωστος, πολύ κουρασμένος και προ πάντων πάρα πολύ κακοπαθημένος για να παίξω εθελοντικά την κωμωδία του Δημοσίου κινδύνου.
Προτιμώ να ζήσω εκπατρισμένος και ελεύθερος παρά επαναπατρισμένος και επιτηρούμενος.
Είμαι πικραμένος αφάνταστα για τη μεταχείριση των αρχών απέναντί μου.
Μα είναι απελπιστικό.
Η Ελλάδα που γεννήθηκε για να προσφέρει την ελευθερία στους άλλους ν’ αρνείται να την προσφέρει στα παιδιά της.
Η πατρίδα μας από φριχτά ολισθήματα, λάθη και προδοσίες άλλων, μπήκε στον κυκλώνα μιας αληθινής τραγωδίας.
Και να γιατί σαστίζω.
Πώς σε μια τόσο μεγάλη Ελλάδα δεν μπορούν να χωρέσουν στον κόρφο της μερικές χιλιάδες ορφανεμένα της παιδιά.
Δεν ξέρω τι με περιμένει στο μέλλον.
Αύριο ξαναμπαίνω στο Νοσηλευτήριο,
πολύ μακριά από το Βουκουρέστι και δε θα μπορώ να λέω πια τα παράπονά
μου στον αγαπημένο μου Ελληνικό Τύπο.
Έτσι λυπούμαι που δεν θα μπορέσω
να εξοφλήσω ούτε ένα από τα χρέη μου.
Περιορίζομαι μόνο ν’ απευθύνω τις
ολόθερμες ευχαριστίες μου που με τόση
γενναιοφροσύνη και ανθρωπιά μου
συμπαραστάθηκαν στον ανέλπιδο αγώνα μου.
Σφίγγω με αγάπη στο στήθος μου την παλλόμενη ελληνική καρδιά του Κέβιν Άντριους.
Χαιρετώ όλους όσοι με σκέπτονται και με καρτερούν.
ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ
εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 11/4/1975"
"από το ιστιολόγιο Λογομνήμων"
.
.
.
.
.
.
.
..
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 Comments:
δεν τους χωρά τους άξιους αυτή η χώρα...
τόσοι και τόσοι...τα ίδια πάνω κάτω λόγια
λυπηρό.πολύ
μάλοον δε τους χωρά φαίνεται.. έλεγα ότι αν φύγω θα είμαι ριψάσπης.. αλλά μήπως μένοντας έδειξα ανίκανος;.. :) :)
την καληνύχτα μου :) :)
H σκέψη πως η χώρα μας ήταν πάντα καταστροφική για τα άξια παιδιά της, είναι το πιο απαισιόδοξο μήνυμα για το τώρα αλλά και για το μέλλον.
Λες να έχουμε ήδη συνηθίσει Λίνα μου τα στραβά μας και να σκύβουμε το κεφάλι οικειοθελώς;
Το σίγουρο είναι πως δεν πονάμε όλοι το ίδιο με την εθνική μας κατάντια.
Καλημέρα και καλή δύναμη.. από εδώ και στο εξής αυτά θα πηγαίνουν μαζί...
Λατρευω Λουντεμη ! Ποτε μου δεν εχω αγαπησει ετσι και τοσο και για παντα λογοτεχνη !! κι ας αριστεριζει επικινδυνα συμφωνα μ ε τη μοδα της εποχης του ...
λατρευω Λουντεμη γιατι ειναι ο πιο ευαισθητος ο πιο πολυπλοκα απλοικος και ο πιο αδικημενος ..
εκανες μια πολυ ομορφη και τοσο επικαιρη αναρτηση !!!
@προς όλους
αυτή η χώρα είναι τραγική χωρίς να υπάρχει κάθαρση στο τέλος.
Έτσι πρέπει να γράφεται η ιστορία τελικά.
Φιλώ σας*
@Τάλι, και δικός μου πολυαγαπημένος μαζί με τον Βενέζη.
Μεγάλη παρηγοριά τελικά τέτοια ονόματα στις μέρες αυτές.
Post a Comment