μια άλλη
Πριν από 7 ώρες
Τετάρτη 1 Απριλίου 2009
ΔυνητικήΕικόναΑχαλίνωτηςΖωτικότητας
ΠυρετώδηΠαρενέργειαΕρωτικούΠαροξυσμού
ΗδονικήΕπίκλησηΑνοχύρωτηςΦαντασίας
ΚαθολικάΑσεβήΖευγαρώματοςΣπάραγμα
ΜετάΤοΤέλοςΤηςΠαράστασης
Η Αυλαία
να
μην
κλείσει
< Μετά το τέλος της Παράστασης
η Πρωταπριλιά παίζει Θέατρο Σκιών>
η Πρωταπριλιά παίζει Θέατρο Σκιών>
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
22 Comments:
απρίλης είναι αυτός (και μάης μυρωδάτος)!
πού να την προλάβεις την αναγέννηση...
...οχι. να μην κλείσει.
Μετά από τέτοια περιγραφή πώς να κλείσει η αυλαία;!
Μέχρι σήμερα πίστευα ότι δεν μπορούσε να ειπωθεί με λόγια..
Καλό μήνα Λίνα μου:)
Η αυλαία να μην κλείσει ποτέ!!! :-)
Nαι ε,ούφ μια ζέστη ρε παιδί μου :)
Διάλειμμα είναι φαντάζομαι,θα πάω να καπνίσω ένα τσιγάρο και θα επιστρέψω .
Όσο και αν είναι πρωταπριλιάτικο αστείο ...
καλό μήνα :)
Το πιό υγρό λάμδα βρίσκεται στο σώμα σου
πιό κάτω από το ανοιχτό ωμέγα
που συγκρατεί παλμούς,
κοντά στην άνω τελεία των ονείρων,
εκεί που συγχέονται τελικά τα γράμματα
κι ανατέλλουν λόγια και φράσεις
μουσκεμένες μ'απορίες παιδικές
ή έστω προσευχές εφήβων σε θεούς νυκτερινούς
Διονύσης Καρατζάς
Εξαιρετικό...
@theorema...
Πάντα ανοικτή ας μείνει λοιπόν...;)
Το κρίμα στο λαιμό σας :)))
@Κων/νε μου...
Εσύ μιλάς για ζέστη...
Αντε τώρα μην τα ακούσεις :*
Καλό σου βράδυ φίλε μου :)
@Ανδρέα...
Τι στίχοι είναι αυτοί που μόλις διάβασα???
Τα γράμματα της αλφαβήτου στην πιο "ηδονική" τους μορφή...
Φιλί :*
(Γιατί έσβησες το λινκ? Και το 2046 όπως και το soundtrack του είναι απο τα διαμάντια της φιλμογραφίας. Για αυτό και το έβαλά να παίζει στο μπλοκ μου έως την επόμενη ανάρτηση) ;)
@Λιθοξόα... (μπορώ να σε προσφωνώ με το μικρό σου)?
Οι παραστάσεις συνήθως κατεβαίνουν...
Υπάρχει και αυτό το τέλος εποχής που ορίζει τον ερχομό της επόμενης...
Αρκεί οι κριτικές να ήταν τουλάχιστον διθυραμβικές και απυπωμένες στην Ιστορία ;)
@Μαργκό μου :)
Τα πάντα μπορεί ο γραπτός λόγος να αποτυπώσει... αρκεί να υπάρχει "υλικό" για να το κάνει :)
Καλό σου μήνα :*
Μου φάνηκε ότι δεν εμφανιζόταν σωστά γι αυτό και το έσβησα.
Για το σβήσιμο σου χαρίζω αυτό.
Σπάζοντας στα δυο τη θάλασσα βγαίνει το φεγγάρι
και ταξιδεύει στο μικρό βοριά
που ξενυχτάει στα μαλιά σου.
Και όταν κατέβει χαμηλά στην τελευταία δροσιά σου
ώσπου να μεγαλώσουν τα νερά
και συ να με ζητήσεις
Διονύσης Καρατζάς
Ωραία όλα αυτά αρκεί να μην γίνονται ...μόνο μια φορά το χρόνο (την 1/4 δλδ)!
Σαν το πρίγκιπα, που έχασε τη γυναίκα του και ο φίλος του έφτιαξε τη φιγούρα της και την κουνούσε πίσω άπό ένα τελάρο με πανί για να του απαλύνει τη θλίψη. Αν αυτό είναι η λύση στα αδιέξοδά μας, τότε η παράσταση να συνεχιστεί παρακαλώ!
(πάλι εκτός θέματος είμαι?)
Καλό μήνα!!!
Μου αρέσουν πολύ οι λέξεις που χρησιμοποιήσατε, "Αχαλίνωτη", "Παρενέργεια", "Ανοχύρωτη" και "Ασεβή".
Θα έφτιαχνα μια φανταστική; ίσως και όχι, ιστορία, αλλά χωρίς τέλος.
Μια ανοχύρωτη καληνύχτα
Παίζουν τ' αστέρια
Στη μέση τ' ουρανού
παίζουν τ' αστέρια στο κορμί σου.
Ανοιγουν μιά θάλασσα καινουργια
σκοτεινή
να λάμπουν τα ματάκια σου
σαν λέξεις στη σιωπή.
Χορεύουν ύστερα στο ύψος των ονείρων
και γέρνουν χαμηλά στο δάσος των μαλλιών σου.
Πιό κάτω χάνονται στις αστραπές
νερών αθάνατων που τραγουδούν τη νύχτα.
Διονύσης Καρατζάς
Από τη συλλογή Στα νερά βαθαίνει ο ουρανός (2001)
Ωραίο! Για να είμαι ειλικρινής, τα χρωματιστά γράμματα που δημιούργησαν την ελπίδα ότι υπήρχαν και άλλες, κρυφές λέξεις... αλλά τι παραπάνω να ζητήσω;
Σιγά μην κλείσει!!!!
Τώρα μόλις αρχίζει το έργο!!!
Τώρα....
τώρα...
και τώρα.....
και πάντα
όσο ζούμε.......... θα ζούμε!
Σ;ο)
Καλημέρες ανοιξιάτικες
Αναδρομος,ειπατε Στρατηγε μου;
αναρωτιέμαι για πόσους
από εμάς η ευχή είναι
και θα είναι
στο τέλος να μην κλείνει
η αυλαία...
καλώς σε βρίσκω
κι εγώ
σε φιλώ
όμορφη να είναι η Κυριακή
Η έγκλιση υποτακτική ή προστακτική; Τι "ασεβές ζευγάρωμα" που μυθεύεται το "να" και το "μην". Πόσο δι-εστραμμένο είναι το χέρι στην πλάτη. Σαν περίεργο νερό που ριζώνει στο χάος.
Φιλιά
@Ανδρέα μου καθυστερημένη αυτήν τη φορά, αλλά ξεκούραστη μετά απο ένα ΣΚ εκτός Αθηνών:)
Σε ευχαριστώ για τους νέους "δημιουργούς" που μου γνωρίζεις. Όταν υπήρχε ελεύθερος χρόνος μπορούσα και παρακολουθούσα τα δρώμενα, τώρα πλέον, πάλι καλά που μου δίνονται οι κατάλληλες ευκαιρίες (δες end33)και έτσι ανακαλύπτω...
Την καληνύχτα μου :)
@Μαρκόνι μου...
Τι όμορφη ιστορία είναι αυτή:)))
Και φυσικά ποιος θα θελε, αλλα απο την άλλη τινεί να γίνει και η μοναδική έξοδος απο το αδιέξοδο αυτό...
Φαύλος... Κύκλος...
Την καληνύχτα μου :)
@Μαξιμους :)
Άργησα αυτήν τη φορά:)
Χωρίς τέλος...?
Μου θυμίζετε ένα όμορφο "παραμύθι" του Μιχαέλ Έντε που είχα διαβάσει πριν πολλά χρόνια...
Την "ιστορία χωρίς τέλος"...
Μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει, πιστέψτε με...
Ο χρόνος διαβρώνει και αλλοιώνει ανθρώπους και καταστάσεις...
Ίσως γιατί με αυτόν τον τρόπο να μπορεί να υπάρξει ακόμα μία "αρχή"...
Μία όμορφη καληνύχτα και από μένα :)
@Καντάβρ μου...
Όρισμένες φορές...
Τα "χρωματιστά" χρησιμοποιούντ χάριν "καλλωπισμού" και "εντυπωσιασμού".
Παράπανω...?
Και φυσικά μπορείς να ζητήσεις αρκεί να υπάρχει για να σου δωθεί.
Καλό σου βράδυ :)
@Μαύρο Γατί...?
Για να το λες εσύ που γυροβολάς στα κεραμύδια...
Κάτι θα ξέρεις ;)
Καλό σου βράδυ Μίλτο μου :*
@Vinumbonum :)
Κάτι σαν το αγγλικό back thrusting (ανάδρομη εφίππευση), μη εφαρμόσιμο για μεγάλύτερη διάρκεια χρόνου ;)
Καλό σου βράδυ
@Φαίδρα καλώς σε βρήκα και απο εδώ :)
Ευχή καλώς το όρισες έτσι...
Η ύστατη λύση.
Καλό σου βράδυ :)))
@aa :)
Tου κάνατε μαγνητική τομόγραφία...
Και χαίρομαι για αυτο :)
Υποτακτική όπως το αντικρύζω τώρα, πέρασαν μέρες και απο τη μέρα της συγγραφής του...
Η φωτό η ιδανική που πραγματευέται αυτό το "τρεχαλητό" της γεννετησίας ορμής.
Έχει αφήσει και σημάδια πάνω στο δέρμα αν προσέξατε την φωτογραφία...
Καλό σου βράδυ :)
Post a Comment