Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

"Ιστορίες Καφέ"





Σήμερα το απόγευμα έξω απο γνωστή φίρμα, αλυσίδας καφέ, ανακάλυψα πόσο ευτυχισμένη πρέπει να νοιώθω για τον "δρόμο" που βρίσκομαι.


Μια ουρά γύρω στα 10 άτομα να περιμένουν και είναι η σειρά ενός, με καθ' όλη την σημασία της λέξης γιάπη, γύρω στα σαράντα.


Πωλήτρια: Τι θα πάρετε...?

Γιάπης: Μμμ...
Πωλήτρια: ...

Γιάπης:..... (απλά κοιτώντας τον κατάλογο με τις επιλογές καφέ που έχει)

Πωλήτρια: Κύριε, ξέρετε, επειδή περιμένει και άλλος κόσμος πίσω σας, αν μπορείτε...
Γιάπης: Λοιπόν... έναν φρεντο-κάτι παρακαλώ...

Πωλήτρια: Μικρό... Μεγάλο...?

Γιάπης:....


(στο βάθος έχει αρχίσει και ακούγεται αμυδρά το προϊόν του εκνευρισμού της "ουράς")

Πωλήτρια:... Μικρό...? Μεγάλο...? (παρακαλεστά σχεδόν)
Γιάπης: Να δώ το μέγεθος του ποτηριού για να σας πώ αν θέλω μικρό ή μεγάλο?


(έχει αρχίσει η "ουρά" και αποκτά τη δική της αυτόβουλη ζωή και κινείται περίεργα)

Πωλήτρια:... ορίστε το μικρό και το μεγάλο....
Γιάπης: Ωραία, πολύ ωραία... το μεγάλο μέγεθος παρακαλώ

Πωλήτρια: (διστάζοντας να ρωτήσει ξανά)... Ντεκαφεινέ ή κανονικό?
Γιάπης:... (μονολογώντας) απόγευμα είναι... καλύτερα.... Ντεκαφεινέ
Πωλήτρια:Ζάχαρη? Κανονική ή ασπαρτάμη?
Γιάπης:... Κανονική... ..... ασπαρτάμη... όχι κανονική...
Πωλήτρια: ... Γάλα?
(με φωνή λυγισμένη) κανονικό ή άπαχο?
Γιάπης:... ... .... άπαχο... Αλλά όχι... κανονικό βάλτε αλλά λιγότερο.
Πωλήτρια: (χαμογελαστή) Όρίστε! Ο επόμενος παρακαλώ!


( Η "ουρά" στρέφοντας απορήμενα σύσωμη το κεφάλι στον άνθρωπο που έκανε 15' να αποφασίσει για τον καφέ του,τον κοιτάζει επιδεικτικά υποτιμητικά καθώς αποχωρεί, και η πωλήτρια με το κουταλάκι να στάζει ακόμα καφέδες θυμάται ότι απλά είχε ξεχάσει να του ζητήσει να της δώσει χρήματα για τον καφέ που μόλις του είχε φτιάξει).

Μετά απο όλα αυτά κατάλαβα, ότι τέτοια μαγαζιά είναι ότι πρέπει για άτομα που δεν έχουν την παραμικρή δυνατότητα του επιλέγειν, όπως και την παραμικρή ιδέα για το τι κάνουν στη ζωή και ποιοί πραγματικά είναι και όμως μπορούν με 4 ευρώ να πάρουν όχι μόνο ένα φρέντο-κάτι, αλλά και να αποδείξουν σε κάποιους για το πόσο ευτυχισμένοι πρέπει να είναι με τον υπάρχων εαυτό τους.


20 Comments:

τ2φ said...

μακρια απο τα ΣΤΑΡΜΠΑΚΣ κ συναφη
μακρια απ'τη σαπιλα τους

"Ground Control to Major Tom" said...

Σαν τον φραπέ του πάλαι ποτέ Παπασπύρου στον Πειραιά ποια σταρμπακς και χαγκεν-ντατσ... :)

Απλά με έκανε και αναρωτήθηκα σήμερα, η επαναλήψη του ίδιου μοντέλου ανθρώπου που συχνάζει στα εν λόγω μαγαζιά...

Πνίγηκα απο τα γέλια παρακολουθώντας το ενσταντε...

Καληνύχτα σου :)

Spy said...

Παπασπύρου;

(τι μου θυμήσατε...)

"Ground Control to Major Tom" said...

Εμενα να δείτε τι μου θύμησα βλέποντας το απόγευμα, όλες αυτές τις βλαχο-μπαρόκ αμερικανιές...

Μα και να επιμένουν να πηγαίνουν οι συγκεκριμένη "τύποι" συνέχεια εκεί???

Speechless ;)

Κωνσταντίνος Κόλιος said...

Βρήκε ο Φίληπος τον Ναθαναήλ εκ πρώτης.
και εκ δευτέρας είδες...
πρέπει να του χρωστάμε και ευγνωμοσύνη τώρα :)

Είμαι ο Κώστας και είμαι καλά! :)

Καλό βράδυ

"Ground Control to Major Tom" said...

Α βρε Φίλιππε!

Μετά απο το γιάπικο περιστατικό τολμώ να βροντοφωνάξω ότι:


"Δεν πάνε καλά αυτοί οι Ρωμαίοι" :)))

Και ναι, είμαι ευτυχισμένη που βρίσκομαι εκει πάνω σαν Major Tom ;)

Kαλό σου ξημέρωμα "Φίλιππε"!

λι8οξόος said...

αχ, με ξενυχτησες!
γελάω ακομη και -αν εξαιρεσω τις τρεις τελευταιες σειρουλες σου- σου λεω πως θα μπορουσα να ειμαι στη θεση του και να γινομουν ρομπα.
γι αυτο αποφευγω τα "μεγάλα" & τις "γρηγορες επιλογες".

θυμήθηκα (ή μάλλον θα το θυμηθώ καλύτερα μόλις το βρω) ενα ποίημα της Δημουλά "σαν να διάλεξες".
Για το πως σηκώνεις το βάρος το ασήκωτο που έχει η εκλογη σου.

καλό βραδυ.

Ra Ma said...

Τουλάχιστον τέτοιοι τύποι, ...δεν καθυστερούν τη δική μας ουρά, στο καφενεδάκι του παππού στη γωνία!

Είναι πολλοί αυτοί που έχουν χάσει το στόχο. Η ευτυχία δεν είναι συνταγή από πέντε, έξη προ-επιλογές του καθημερινότητας.

Καλημέρα και καλό μήνα!!!

Ανδρέας Καρακόκκινος said...

Τα άτομα αυτά μπορεί να είναι φαιδρά με την έλλειψη βούλησης, στη δουλιά τους όμως γίνονται επικίνδυνα, γιατί ακριβώς δεν έχουν δική τους βούληση, αποδέχονται αυτά που θα τους πει κάποιος ανώτερος τους και στο τέλος γίνονται από τη μιά βασιλικώτεροι του βασιλέως και από την άλλη δεν βάζουν το μυαλό τους να δουλέψει καθόλου.
Πάντως το κείμενο σου απολαυστικό.

Sissi Soko said...

ωραίο

Γιάννης Καραμήτρος said...

Να σου πω την αλήθεια, τόσες επιλογές που έχει και εγώ θα έκανα 3 ώρες.

Όσον αφορά το σχόλιο του trempe, πρέπει να αποαφεύγουμε τα Starbucks γιατί είναι τόσο ισχυρά στην παγκόσμια αγορά του καφέ που καθορίζουν την τιμή σε πλανητικό επίπεδο.

Ιορδανίδου Όλγα said...

Είναι απίστευτη η υπομονή των υπαλλήλων μερικές φορές.Το μόνο που με κάνει και κρατιέμαι από το να τους θαυμάζω είναι η σκέψη ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι υποχρεωμένοι να αντέχουν και να σιωπούν γιατί αλλιώς μπορεί να απολυθούν..

maximus said...

Διάβασα και ξαναδιαβάσα το κείμενο μήπως και αλλάξω γνώμη. Μα δυστυχώς, ως ονειροπαρμένος γάτος μερικές φορές έχω την συμπεριφορά του κυρίου. Όχι όμως σε ουρά εις βάρος άλλων πελατών και δίνω πάντα φιλοδώρημα γιατί σέβομαι την φύση της δουλειάς. Αλλά... να, πως το πω, οι γνωστοί μου δεν παραγγέλνουν για μένα. Μου λένε "αυτά να τα πεις εσύ".

Y.Γ. Πολύ καλή η μουσική σας!

"Ground Control to Major Tom" said...

@Aγαπητή Λιθοξόε...

Η ποικιλία,απο μόνη της, είναι πρόκληση...
Η ικανότητα του επιλέγειν είναι μια χρονοβόρα διαδικασία.
Αλλά απο την άλλη, όλα αυτά τα φασόν, Μοντέλα παραγωγής,(του οτιδήποτε,)που οριοθετούν με αυτόν τον τρόπο και ένα "κλωνοποιημένο" τρόπο και στάση ζωής, με αφήνουν παγερά αδιάφορη.

Σε ορισμένα απο αυτά και δη, το εν λόγω... ως επί τω πλείστον, μαζεύει εκείνους που απλά αγνοούν όλους τους υπολοίπους.

Καλό σου βράδυ :)

"Ground Control to Major Tom" said...

@Καλώς σε βρίσκω πάλι στο μπλοκιό μου...

Δυστυχώς δεν έχω πάει ποτέ μου σε καφενεδάκια του παππού, αλλά σε διαβεβαιώ, αν είχες δοκιμάσει τον καφέ που έκανε μια καφετερεία (που πλέον δεν υπάρχει)στον Πειραιά ονόματι "Παπασπύρου" είμαι σίγουρη ότι όλα τα υπόλοιπα είναι απλοί καφέδες:)

Καλό σου ξημέρωμα:)

"Ground Control to Major Tom" said...

@Καλέ μου end33 :)))

Όταν ακόμα και ένας καφές παίρνει τη γεύση και τη μορφή ένος "ταχυφαγείου", με κάνει να σκεφτώ πως εμείς οι ιδιοι έχουμε "μεταλλαχθεί"...

Μην νομίζεις οτι εκείνοι που αναφέρεις έχουν καταλάβει την "αλλαγή" τους αυτή...

Καλή σου νύχτα :)

"Ground Control to Major Tom" said...

@Σίσσυ...

Αν ήταν καλός και ο καφές θα ήταν καλύτερο ;)

Καλό σου βράδυ

"Ground Control to Major Tom" said...

@Ιωάννηκ...

Κάτι είχα ακούσεί και εγώ για το μονοπώλειο-καρτέλ της εν λόγω "αλλυσίδας"...

Και ποιός δε θα κανε τόσο, αρκεί να μην έβαζε στην ίδια διαδικασία αναμονής και όλους τους υπόλοιπους που περιμένουν το ίδιο πράγμα...

Καλό βραδυ

"Ground Control to Major Tom" said...

@Kαλή μου Carpe Diem :)

Είναι απίστευτη η υπομονή τους, όσο απίστευτη είναι και η αγένεια ορισμενων που βρίσκουν ευκαιρία τότε, να επιδείξουν τα "φτερά" τους...

Καλή σου νύχτα:)

"Ground Control to Major Tom" said...

@Maximus...

Και καλά σας κάνουν οι γνωστοί σας, όπως και ακόμα καλύτερα πράττετε και εσείς...

Απλά στην αναρτησή μου αυτή, εξέφρασα την προσωπική μου αντιθεσή στο "σύστημα" αυτό, αλλά και σε αυτούς που "κινούν" τα οποιαδήποτε συστήματα είς βάρος όλων μας...

Και πιστέψτε με, αν μπορούσατε να βλέπατε το πόσο περιπαιχτικά αδιάφορος ήταν ο εν λόγω κύριος εν εντιθέσι με τον χαρτοφύλακα, την καπαρντινά και το κουστούμι που φορούσε και τον υπόλοιπο κόσμο που περιμένε τα ίδια θα λέγατε με εμένα...

Καλημέρα:)