21122024
Πριν από 8 ώρες
Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009
Τελικά ο χρόνος αλλάζει τα πράγματα. Τα αλλάζει, όπως ένας κινηματογράφος που γίνεται πάρκινκ γιατί πέρασε η χρησιμότητα του πρώτου και θεωρήθηκε πιο προσοδοφόρα η αλλαγή του σε κάτι άλλο.
Τα αποτυπώματα του, τα σημάδια του, υπάρχουν ακόμα όμως...
Είναι αναγνωρίσημα, άν όχι απο όλους, αλλά απο αυτούς που είχαν πάει και είχαν δει ταινίες εκεί. Ολομόναχοι, με παρέα, με κέφια, με θλίψη, που μπήκαν μόνοι και βγήκαν αγκαλιά με κάποιον δίπλα τους...
Απο τήν στάση του λεωφορείου που ίσως να έχει πάρει το ονομά του...
"Στάση Δελφοί" και η επόμενη, στην άκρη της πλατείας που δεν έχει όνομα, αλλά ένα νουμέρο χαραγμένο.
Είναι σαν να βρίσκεσαι σε ένα χώρο που έγιναν μεγάλες μάχες και που τώρα, μόνο τα πνεύματα όσων χάθηκαν εκεί κυκλοφορούν τριγύρω, οι "μνήμες" το περιχαρακώνουν...
Ξέρεις ότι πάντα θα είναι εκεί... Δεν μπορείς να ξεχάσεις το παρελθόν όπως ούτε και να το αλλάξεις...
Οι αναμνήσεις είναι εύφλεκτο και απρόβλεπτο υλικό, σαν νιτρογλυκερίνη που δε θέλει πολλά για να ξεκινήσει η αναφλεξή της.
Σαν τις ενδείξεις που έχεις για να σε κρατάνε στον σωστό δρόμο, αλλά που ποτέ δεν είναι εκεί όταν ψάχνεις να τις βρείς...
Πέφτουν απο τις τσέπες κάποιου άλλου κουστουμιού, όταν πας να πάρεις το δικό σου απο το καθαριστηρίο...
Είναι στο κομμάτι που σιγομουρμουράς απο το πρωί και που δε θυμάσαι αν το έχεις ακούσει ποτέ ξανά...
Είναι στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, στο λάθος νούμερο που κάλεσες, στη μέση της νύχτας...
Οι αναμνήσεις είναι σε όλα αυτά τα γνωστά και οικεία μέρη, που όμως νομίζεις, ότι ποτέ πριν δεν έχεις πατήσει το πόδι σου εκεί, αλλά που συνηθίζεις με την άκρη του ματιού σου να τα βλέπεις...
Και που στο τέλος καταλήγεις, σε όλα αυτά που πάντα βρισκόνται, ακριβώς μπροστά σου...
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 Comments:
Οι αναμνήσεις έχουν άμεση σχέση με την ένταση των αισθημάτων όταν δημιουργήθηκαν.
Επίσης αν κουβαλούμε μέσα μας εικόνες ανθρώπων,προηγουμένων σχέσεων κ.λ.π.
που αρνηθήκαμε να αναλύσουμε ,να βιώσουμε ,αρνητικά αισθήματα...
θα μας κάνουν συνεχώς τζα και κούκου ! :)
Όσο απαλλάσσεται κανείς από τα ανεπιθύμητα τόσο συγκεντρώνεται στο τώρα,στη στιγμή.
Ωραία μουσική παίζει...
καλό βράδυ
Οι αναμνήσεις..Μερικές φορές γίνονται αλυσίδες που σε κρατούν σφιχτά δεμένο στη γη κι άλλες φτερά που σε βοηθούν να πετάς.Τις επιλέγουμε;Μας επιλέγουν;Καλή μέρα να έχεις
μπράβο tommie
αποδίδεις πολύ σωστά αυτό που μας καθορίζει από τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, που είναι πάντα αφανές και διακριτικό, τόσο διακριτικό που είναι σαν κραυγή αν το προσέξουμε
Καλημέρα!
Κάτω οι αναμνήσεις!
Ζητω οι εξερευνήσεις!!!!
Αστρογάτος
Σ:ο)))))))))
@Kωνσταντίνε,
Αν κάτι είναι ανεπιθύμητο, τότε τα πράγματα είναι σαφώς piece of cake...
Αν δεν "ήταν", τ0 "τζά" χρειάζεται χρόνο για να αποφευχθεί...
Εξάλου, ακόμα και τα παρελθοντικά μας βιώματα(καλά ή κακά), είναι πλέον μία ακόμα συνιστώσα που μας καθορίζει πλέον.
Την καλησπέρα μου (η γάτουλα ΌΛΑ τα λεφτά.
)
@Carpe diem,
Τις αναμνήσεις τις χτίζουμε...
Κομμάτι, κομμάτι...
Τώρα τι σόι βιώματα θα αποκομίζουμε απο αυτές, κάθε φορά που θα τις κοιτάμε απο μακρυά...
Έγγυται και πάλι σε εμάς...
Είμαστε η "μήτρα" και ο τελικός αποδέκτης των πάντων της ζωής μας...
Καλό σου απόγευμα!
@Markos...
Kαι δε μπορείς να φανταστείς τι "ήχο" προκαλεί αυτό, που μέ κόπο ακούγεται...
Καλό σου απόγευμα... (το τελευταίο σου ποστ, μας αφήνει όλους εμάς "γυμνούς"...)
@Μαύρε Γάτε ...
Με τις εξερευνήσεις ξεκίνησα, αλλά τελικά έγιναν καθοριστικές ειμαρμένες, οι άτιμες...
Οπότε...
Λέω να αναπαυθώ για λίγο και να πάρω και μια ανάσα.
Καλό σου απόγευμα καλέ μου :)
Μηδέν Άγαν ταγματάρχα μου, που έλεγαν και οι αρχαίοι κινέζοι, μηδέν άγαν!
εύχομαι ένα πολλλλλύ όμορφο βράδυ να έχεις...
Σ;ο))))
Post a Comment